تاریخچه ی:
جودوسر «داروئی»
!کلیات گیاه شناسی
جو دوسر از قدیم الایام توسط مردم ژرمن و اسلاو کشت میشده است . گیاهی است یکساله که ارتفاع آن تا یک متر می رسد میوه آن خوشه ای و دراز و دارای غلافی دو سر می باشد . جو دو سر دو نوع می باشد که بنام بهاره و پایئزه نامیده می شود این گیاه علوفه خوبی برای حیوانات مخصوصا اسب است .
!ترکیبات شیمیایی
جو دو سر دارای حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته ای می باشد . بعلاوه ارسنیک ف اسید اگزالیک و ید نیز در آن وجود دارد .
__خواص داروئی: __ جو دو سر از نظر طب قدیم ایرا معتدل یعنی نه سرد است و نه گرم . البته عده ای عقیده دارند که این گیاه کمی خشک است .
#جو دو سر طبق تحقیقاتی که جدیدا انجام رگفته در کاهش کلسترول خون اثر معجزه آسایی درد .
#مقوی اعصاب است .
#ضد عفونی کننده بدن می باشد.
#تقویت کننده بدن می باشد .
#ادرار آور و ملین است و یوست رابرطرف می کند.
#مقوی قلب و خون است .
#تسکین دهنده درد است .
#جوشانده جو دو سر در برطرف کردن بیماریهای پوستی و اخلاط خونی نیز موثر است .
#برای لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
#اگزما را درمان می کند .
#برای درمان زخ هایی که یدر خوب می شوند جو دو سر را در کرده و با شراب سفید مخلوط کنید و روی این قبیل زخم ها بگذارید .
#و بالاخره این گیاه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام این گیاه از سرطان جلوگیری می کند.
__مضرات :__ مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .