حضرت امام رضا علیه السلام پس از وداع با قبر مطهّر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به طرف مکه مکرمه حرکت نمود. در این قسمت از سفر امام جواد هم حضور داشت.
امام رضا علیه السلام طواف خانه خدا را انجام داد و در پشت مقام ابراهیم نماز گزارد. امام جواد علیه السلام که کودکی هفت ساله بود، بعد از طواف به طرف حجر اسماعیل رفت و در آنجا نشست.
مدتی نسبتاً طولانی گذشت. یکی از یاران امام رضا علیه السلام به نام موفق پیش رفت و به امام جواد علیه السلام عرض کرد:« فدایت شوم! بلند شوید تا برویم.»

امام فرمود:« من فعلاً نمی‌خواهم از اینجا بلند شوم؛ تا خداوند چه خواهد!» این جمله را فرمود و در صورت مبارکش یک دنیا غم و اندوه نشست.
موفق خدمت حضرت رضا علیه السلام رفت و ماجرای نیامدن امام جواد را به امام گزارش داد. حضرت امام رضا علیه السلام نزد فرزندش رفت و فرمود:« ای فرزند دلبندم! بلند شو تا برویم.»
امام جواد علیه السلام عرض کرد:« پدرجان! چگونه برخیزم در حالی که دیدم شما چنان وداعی با خانه خدا کردید که گویی دیگر بر نخواهید گشت.»

منابع:

• بحارالانوار، ج 49، ص 120، ح 6. از کشف الغمه، ج 3، ص 215.

مراجعه شود به:

• دعوت مأمون از حضرت رضا علیه السلام به خراسان

حضرت امام رضا علیه السلام پس از وداع با قبر مطهّر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به طرف مکه مکرمه حرکت نمود، در این قسمت از سفر حضرت امام محمد تقی فرزند آن حضرت هم حضور داشت.

حضرت امام رضا علیه السلام طواف خانه خدا را انجام داد و در پشت مقام ابراهیم نماز گزارد، حضرت جواد علیه السلام که کودکی هفت ساله بود، بعد از طواف خود به طرف حجر اسماعیل رفت و در آنجا نشست.

مدتی نسبتاً طولانی گذشت و حضرت همانجا نشسته بود. یکی از یاران امام رضا علیه السلام به نام موفق پیش رفت و به امام جواد علیه السلام عرض کرد: « فدایت شوم! بلند شوید تا برویم.» حضرت فرمود : « من فعلاً نمیخواهم از اینجا بلند شوم تا خداوند چه خواهد!» این جمله را فرمود و در صورت مبارکش یک دنیا غم و اندوه نشست.

موفق خدمت حضرت رضا علیه السلام رفت و جریان نیامدن امام جواد را به آن حضرت گزارش داد، حضرت امام رضا علیه السلام برخاستند نزد فرزندشان رفتند و فرمودند: « ای فرزند دلبندم! بلند شو تا برویم.» امام جواد علیه السلام عرض کرد: « پدرجان! چگونه برخیزم در حالی که دیدم شما آن چنان وداعی با خانه خدا کردید که گویی دیگر بر نخواهید گشت. »

منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 120، ح 6. از کشف الغمه، ج 3، ص 215.

مراجعه شود به:
دعوت حضرت به خراسان