هوش چیزی است که ارزیابی و اندازه گیری آن کار ساده ای نیست چون انواع بسیار متفاوتی دارد. در سال 1983،
دکتر هاوارد گاردنر استاد دانشگاه هاروارد، مفهوم جامع تری از هوش ارائه داد و آن را چند-هوشی
نامید. تئوری او با نظریات سنتی در این رابطه که می گفتند "آیا می توانید وقایع را به خاطر بسپاری، ریاضیات
انجام دهی، منطقی فکر کنی و جمله های صحیح بنویسی؟" کاملاً مغایر بود. و دیدگاهی بسیار جامع تر برای
قضاوت در مورد هوش افراد داشت.
طبقه بندی اولیه شامل 7 دسته بود که هر کدام بخش های متفاوتی از هوش را شامل می شد:
• هوش و دانش زبانشناختی: مهارت کار کردن با زبان و کلمات. گاهاً می بینیم که بعضی قادر به تکلم به چندین زبان مختلف هستند، در حالیکه بعضی در یادگیری یکی هم درمانده اند.
• هوش منطقی و ریاضی: حل مشکلات به طریقی کاملاً منطقی. نوعی از هوش که بیشتر شامل کتابخوانان است.
• هوش موسیقی: قابلیت فکر کردن در قالب نُت های موسیقی و ریتم. چه در نواختن و چه در آهنگ سازی.
• هوش فضایی: حل مشکلات به صورت بصری، در مغز فرد. جهت یابی و ناوبری از مهمترین آنهاست ولی توانایی در هنر، مجسمه سازی و طراحی نیز از این دسته اند.
• هوش جنبش فیزیکی: داشتن توانایی در حرکت عضلات و سایر حرکات ورزشی.
• هوش میان فردی: توانایی شناخت احساسات، حالات و عواطف دیگران. مهارت های اجتماعی.
• هوش درون فردی: اطلاع از خودمان، احساسات و افکار خودمان.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
دانشمندان و نوابغ بزرگ نيز كساني بوده اند كه از هوش خود بيشتر از ما استفاده ميكنند
با سلام و تشكر از خانم مهر محمدي به خاطر مطالب جالب و علمي شان.
هر يك از ما داراي يك نيروي عظيم و بسيار توانا به نام هوش هستيم و آنچه در اين مورد بيشترين اهميت را دارد اين است كه ما بدانيم كه درجه و ميزان هوش ما مقدار صد در صد ثابتي نيست و هر چه قدر كه از اين نيروي عظيم بهره گيريم همچون قطره اي از دريايي بزرگ است .يعني اگر هر يك از ما ميزان استفاده از مغزمان را افزايش دهيم به همان مقدار ميزان هوش ما و توانايي ما در درك مسايل و حل آنها بيشتر خواهد بود.
دانشمندان و نوابغ بزرگ نيز كساني بوده اند كه از هوش خود بيشتر از ما استفاده ميكنند.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
بررسیها نشان میدهد، افراد مبتلا به اوتیسم (در خود ماندگی) در برخی موارد بسیار با هوش هستند و قادرند برخی کارهای خود را به خوبی انجام دهند.
به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز به نقل از پایگاه اینترنتی دانشگاه Wisconsin، محققان بر این باورند، حتی افرادی که به خوبی نمیتوانند صحبت کنند از حد معمول باهوشتر هستند و در بسیاری از موارد میتواند از مغز خود به روش های خاص استفاده کنند.
بررسی پژوهشها نشان میدهد، 75 درصد افراد مبتلا به این بیماری به طور ذهنی عقب ماندهاند و بیشترین اختلالاتی که در آنها وجود دارد لالی است و برخی از آنها روی ویلچر مینشینند، اما این افراد دارای هوش معمولی هستند و به راحتی میتوانند به سوالات پاسخ دهند و به خوبی میتوانند مفاهیم فکری را در مدارس فرا گیرند.
محققان اظهار کردند، این افراد میتوانند به راحتی برخی مسایل مانند محاسبات تقویمی را حل کنند اما آنها نمیدانند به چه طریق به حل مسایل میپردازند.
پژوهشگران هنوز اطلاعات کاملی در مورد شناخت این بیماری به دست نیاوردهاند و در تلاشند، عامل ابتلای بیماری کودکان را با آزمایش کردن و بررسی عوامل ژنتیکی کشف کنند.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
افراد باهوش نه بعلت داشتن ماده خاکستری بیشتر در مغز بلکه به سبب رشد متفاوت بخشی از مغز از هم سالان خود پیشی می گیرند.
به گزارش بی بی سی ، محققان انستیتوی ملی بهداشت روان در آمریکا برای مطالعه تکامل کورتکس که مسئول تفکر است از اسکن های مغز استفاده کرده است.
این محققان دریافتند نوجوانان باهوش تر در سن هفت سالگی کورتکس نازکی داشتند اما تا 12 سالگی ضخامت این بخش از مغز بسرعت افزایش یافت.
متوسط کودکان مورد بررسی در این مطالعه از ابتدا کورتکس ضخیمی داشتند که تا سن 8 سالگی به بیشترین اندازه خود رسیده بود.
در هر دو مورد کورتکس پس از رسیدن به این اوج نازک شد اما در کودکانی با ضریب هوشی متوسط تدریجی تر بود در حالیکه کورتکس آنها در سنین پایین تر به اوج ضخامت خود رسیده بود.
محققان معتقدند دوره طولانی افزایش ضخامت کورتکس طی سالهای اول کودکی در کودکان با هوش تر برای تکامل قدرت تفکر بالا زمان بیشتری را در اختیار مغز قرار می دهد.
پس از آن نازک شدن سریع کورتکس مربوط به از بین رفتن اتصالات نورونی استفاده نشده است در حالیکه مغز اعمال خود را موثر تر انجام می دهد.
مطالعات فوق نشان می دهند افرادی با ضریب هوشی بالاتر مغز بزرگتری ندارند. به کمک تکنولوژِی تصویربرداری از مغز اکنون می توانیم دریابیم که این تفاوت ها به نحوه تکامل مغز مربوط می شود.
در واقع IQ با دینامیک بلوغ کورتکس ارتباط دارد و میزان بیشتر یا کمتر ماده خاکستری دراین مورد نقشی ندارد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!