تأملی بر اندیشه های سبز 1
آینده از آن هیچ کس نیست ....... که آینده از آن خداست ! آنچه که از ما ساخته است این است که برای آینده آماده شویم و خود را برای آنچه آینده از ما چشم دارد مهیا سازیم !
انسان موجودی خلاق است و اگر چنین باشد ! هر نگاهی به انسان یا هر ساختار نظری و عملی که در بارة وی ارائه می شود ، باید بتواند موجب آشکار سازی همین خصلت انسان شود.
دانایی بدون تردید مهم ترین سرمایه برای ملت ها به حساب می آیدو هر ملتی که از این موهبت بیشتر برخوردار باشد یقیناً در مواجهه با چالشهای جهانی شدن خوش اقبال تر و بخت یار خواهند بود.
لیستر تارو در کتاب ثروت آفرینان می گوید: مبنای ثروت آفرینی در اقتصاد امروز دانش و تخصص است وکارآفرینان ازدانش واطلاعات ثروت می آفرینند .
جذب نیروی انسانی فرهیخته ، پرورش نیروی انسانی دانش مدار ، شیوه های نگهداری ومراقبت از سرمایه های انسانی: سازمان یادگیرنده وسازمان سالم از جمله مسائل مهمی است که در این گستره مورد اهتمام وتوجه است.
متأسفانه اغلب بخشهای آموزش وپرورش از نظر جو یا فضای سازمانی از وضعیت مناسبی برای کارکردن بر خوردار نیستند .قابل ذکر است که سیاستها ، برنامه ها وشرایط مالی در ایجاد جو مناسب عوامل مؤثری هستنداما آنچه تعیین کننده و متعالی ساز می باشد عبارتند از : اعتبار ، احترام ، عدالت ، افتخار وصمیمیت .در واقع ، اعتماد قوی معلمان به سازمان آموزش وپرورش ومدیریت های آن عامل اصلی محیط متعالی برای کار آنها تلقی می شود. آنچه از سازمان آموزش وپرورش یک محیط ایده آل و مطلوب می سازدوجود شرایط یا ویژگیهای زیر است.
1_ معلمان به رؤسا ومد یران خوداعتماد داشته باشند.
2_ به کار وشغل خود افتخار نمایند.
3_ از کار کردن با همکارانشان لذت ببرندو آنرا خوشایند بیابند.
واماّ چگونه می توان سازمانی داشت که در آن کارکنان ومد یران به یکدیگر اعتماد داشته باشندو دیوارهای بلند بی اعتمادی جای خود رابه دنیایی از اعتماد اطمینان نسبت به یکدیگر داده باشد ؟و چه باید کرد که جو اعتماد و اطمینان دائماً توسعه یابد و تمامی شئون سازمانی را بگیرد ؟ چگونه
می توان سازمانی را هدایت کرد تا کارکنان به جای دوری از آن ، بی توجهی بدان وعاردانستن کار در چنین سازمانی کار در آن را افتخار و عزتّ برای خود بدانند وسازمان را محلّ برآوردن آرزوها و آمال خودتلقی نمایند ؟ وچه باید کرد که محیط کار بمانند محیط خانوادگی ومحیط دوستانه دارای جو پرور از رقابتهای ناسالم و سرشار از محبت ودلبستگی باشد ؟ وچه بکنیم که روز به روز وابستگی وعلاقه افرادبه سازمان بیشتر وبیشتر شود؟ وچه بکنیم تا سازمان محمل تحقق اندیشه ، آرزوها و ...... افراد شود ؟ و چه بکنیم که کارکنان سازمان را از آن خود بدانند و خود را از آن سازمان ؟ وچه وچه وچه ؟
والسلام
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 3
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!