برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : یکشنبه 20 آذر 1384 [10:01 ]
رسانه ملی و عزاداری صنفی
سلام
خبر ناگوار سقوط هواپیمای C130 و کشته شدن تمام سرنشینان آن را همه شنیده ایم. مطابق معمول این گونه وقایع جانگداز، سیل تسلیتها و برگزاری مراسم یادبود آغاز گشته، ولی گویا این بار قضیه با دفعات پیش خیلی متفاوت است. گویا عزیزانی که جان خود را در این حادثه از دست داده اند با جانباختگان حوادث مشابه تفاوت داشته اند. این را می توان از بازتاب گسترده حادثه و نیز نوع پرداخت به آن در رسانه ها فهمید. در این میان روی سخنم بیشتر با صدا و سیماست که همیشه خود را رسانه ملی معرفی می نماید و الحق که این ادعا با توجه به گستردگی مخاطبین و نیز تامین مستقیم بودجه آن از امکانات ملی، پر بیراه نمی نماید. با توجه به موضوع فوق چند سوال برایم مطرح شده:
آیا اگر اصحاب خبر و کارمندان صدا وسیما در بین جانباختگان نبودند حادثه همینقدر بازتاب می یافت؟
آیا اگر این حادثه در جائی غیر از تهران اتفاق می افتاد همین مقدار بازتاب می یافت؟
آیا کشته شدگان حوادث مشابه فرزندان این ملت نبودند؟
آیا میان اصحاب خبر و نظامیان جانباخته تفاوتی وجود دارد؟
آیا عدم پخش بعضی برنامه های عادی رادیو و تلویزیون، اختصاص دادن ابتدا و انتهای بسیاری از برنامه ها به عرض تسلیت و نشان داد صحنه هائی از کار و زندگی کشته شدگان و عزاداری خانواده آنها در تمام موارد مشابه اتفاق می افتد؟
آیا رسانه ملی نباید به همه مسائل از دید ملی بپردازد؟
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
سلام
هرگز این طور فکر نکنید
صدا وسیما بزرگترین زنده کش مرده پرست ایران است.
اگر اصحاب رسانه ها جز جان باختگان نبودند هرگز چنین اطلاع رسانی وعزاداری انجام نمی شد
قطعا دراین هواپیما ارتشی ها وسربازان و... بوده اند اما همین رسانه ی ملی کمتر پیش آمد که از آنان حرفی بزند.
حتی زمانی که برای همکاران خود عزاداری کرد گناه آنان این بود که آنان صنفی غیر از اطلاع رسانی داشتند؟؟؟
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
سلام
درضمن در پست قبلی منظورم اخلاق عمومی ایرانی ها بود که همیشه منتظر می مانیم تا کسی بمیرد بعد از او تجلیل کنیم
نه اینکه واقعا آن ها توسط صدا وسیما کشته شده اند.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : دوشنبه 28 آذر 1384 [11:58 ]
> رسانه ملی و عزاداری صنفی
سلام
خانم عربان
عزاداری و برگزاری مراسم یادبود برای کارکنان از دست رفته یک سازمان نه تنها ناپسند نیست، بلکه به قول شما وظیفه هر سازمانی می باشد. این وظیفه خصوصا در مواردی که افراد در حین اجرای وظیفه جان یا سلامتی خود را از دست داده اند، مهمتر می نماید.
روال عادی در اینگونه موارد، شرکت در مراسم خاکسپاری و عزاداری، برگزاری مراسم یادبود با استفاده از امکانات متعارف سازمانها در مساجد و سالنهای همایش مربوطه و در صورت نداشتن چنین امکاناتی برگزاری مراسم در مساجد و سالنهای عمومی، درج آگهی یادبود در روزنامه ها و در موارد خاص ارائه آگهی در تلویزیون و رادیو، نصب پاچه نوشته بر سردر سازمان و ..... می باشد.
حال اشکال در اینجاست که صدا و سیما علاوه بر انجام تمام موارد فوق، به مدت 3 روز با استفاده از تمام امکانات رسانه ای خود به این امر پرداخته و به نوعی از رانت رسانه ای خود بهره جسته و به قول نویسنده سایت بازتاب عزاداری عمومی اعلام نشده ای را برگزار کرده و جوی از عزا در کشور ایجاد کرده.
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!