هنگامی که علاقه مندان به رصدهای اجرام آسمانی بخواهند شبی را به عنوان رصد با تلسکوپ انتخاب کنند، نیاز دارند تا وضعیت ماه در آسمان را بدانند. چنانچه علاقه مندان بخواهند اجرام غیر ستاره ای یا سایر موارد مشابه را رصد کنند، نیاز دارند تا شبی بدون ماه را انتخاب کنند به طوری که از غروب خورشید تا نزدیک طلوع آن اثری از ماه در آسمان نباشد و نور آن مزاحمتی را ایجاد نکند. وقتی که خود ماه هدف برای رصد علاقه مندان باشد، آنگاه معمولا بین شب های چهارم تا هشتم ماه را برای رصد انتخاب می کنند زیرا خورشید مایل به ماه می تابد و پستی و بلندی های ماه کاملا مشخص است و شدت نور ماه نیز در تلسکوپ باعث ناراحتی چشم نمی شود ولی چنانچه شبهای بعد به ویژه شب چهاردهم رصد ماه در نظر باشد، حتما بایستی از فیلترهای مناسب ماه استفاده کرد. همانطور که در جدول زیر دیده می شود، شبهایی که ماه در آسمان نیست و شبهای ماه کامل مشخص شده است. شب هایی که ماه در آسمان نیست، بین آخر ماه پیر و اول ماه جوان است. در این حالت ماه در بین زمین و خورشید قرار می گیرد و با آنها هم راستا می شود. در این صورت اصلا ماه در آسماه شب و روز دیده نمی شود و بهترین موقعیت برای رصد اجرام کم نور است. شبهای ماه کامل هنگامی اتفاق می افتد که ماه نسبت به خورشید در پشت زمین قرار گیرد. آنگاه چنانچه هم راستا شوند، ما، دایره کامل ماه را مشاهده می کنیم. چنانچه ترتیب زمین و ماه و خورشید علاوه بر هم راستا بودن، هم خط نیز شوند، گرفت خورشید پدید می آید و چنانچه ترتیب ماه و زمین خورشید علاوه بر هم راستا بودن، هم خط نیز شوند، آنگاه گرفت ماه اتفاق می افتد.
منبع تصویر: هشتمین همایش ملی نجوم
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!