افرادی که از رفتن به دستشویی طفره می روند، ادرار را به مدت طولانی نگه می دارند و ساعت ها، ادرار را در مثانه شان نگه می دارند. در حالیکه نگه داری ادرار در مثانه ممکن است باعث آسیب های جدی به کلیه ها و مثانه و بیماری های عفونی در ناحیه مجاری ادرار و تناسلی شود.
چه کودکان و چه بزرگسالان باید بلافاصله پس از احساس ادرار به دستشویی بروند تا مایع داخل مثانه تخلیه شود و نگهداری ادرار در مثانه باعث می شود حساسیت این عضو کم شود و فرد به مرور زمان پر شدن مثانه اش را احساس نکند.
وقتی حساسیت مثانه کم می شود و ادرار ساعت ها در آن می ماند و احتمال عفونت های ادراری در کودکان بالا تر می رود. در حالت عادی، جریان ادرار باعث می شود میکروب های خروجی از دستگاه گوارش با مدفوع، که هنوز روی سطح بدن باقی مانده اند، به طور کامل دفع شوند اما وقتی ادرار در بدن باقی بماند، میکروب ها زمان بیشتری برای حمله به مثانه و ایجاد عفونت دارند.
بروز این نوع عفونت های ادراری در دختران بیشتر از پسران است که علت آن آناتومی خاص مجرای ادرار دختران است.
نگه داشتن ادرار، کم کم بر بافت کلیه های کودکان آسیب می زند و در بزرگسالی باعث اختلالاتی همچون دفع پروتئین از بدن می شود و حتی اختلال در عملکرد کلیه ها ممکن است بیماری های قلبی را هم به دنبال داشته باشد.
همیشه کثیفی دستشویی، باعث حبس ادرار نمی شود گاهی دستشویی ها آنقدرها هم کثیف نیست اما افراد نوعی ترس وسواس گونه از دستشویی رفتن دارند.
ترس ریشه در خردسالی دارد ترس از دستشویی رفتن، در سن دبستان ایجاد نمی شود بلکه ریشه در سنین بسیار پایین دارد. بچه ها تقریبا در 2 سالگی باید شیوه مناسب دستشویی رفتن را از والدین بیاموزند.
یکی از مشکلاتی که در کودکان به واسطه آموزش غلط برای دستشویی رفتن بروز می کند وسواس است که در کودکی هم با علائمی همچون نگه داشتن ادرار یا بردن عروسک و اسباب بازی با خودشان در دستشویی همراه است. این وسواس در بزرگسالی نیز در قالب فکرها یا رفتارهای تکرار شونده با شدت بیشتری ادامه پیدا می کند.
کودکی که از دستشویی رفتن در هفت یا هشت سالگی می ترسد به احتمال زیاد اعتماد نسبت به محیط را در سنین کمتر به دست نیاورده و روش های رفتاری پدر و مادر در آموزش دستشویی رفتن به او، اضطراب زا بوده است.
یکی از راه ها برای کاهش اضطراب خردسالان در دوره آموزش دستشویی رفتن، استفاده از بازی یا جایزه دادن به فرزند در صورت یادگیری صحیح اوست.
اما اگر کودکانی که دوره ابتدایی را می گذرانند و همچنان از دستشویی رفتن در محیط مدرسه می ترسند، والدین می توانند تا حدی که به حریم خصوصی آنها تجاوز نشود چند جلسه با آنها در دستشویی مدرسه همراه شوند برای مثال در محل شستن دست ها، کنار کودک بایستند یا از او بخواهند در دستشویی را باز کند و نشانش دهند که چیز ترسناکی در دستشویی مدرسه وجود ندارد تا به این ترتیب احساس امنیت کودکان را نسبت به محیط افزایش دهند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!