حرص به پرخوری در نهاد همه ما وجود دارد مثل خیلی از صفات بد دیگر. البته عوامل خارجی هم میتوانند قضیه را بدتر کنند.
خوردن ضامن بقای نوع بشر است. شاید برای همین است که این نیاز با لذت همراه شدهاست.
هرچه سن افزایش پیدا می کند، خطرات اضافه وزن هم بیشتر می شود.
چربی اضافه بدن، بهزودی به اصلیترین عامل اولیه از دسترفتن کیفیت زندگی، بیماری و حتی مرگ تبدیل میشود. و سرمنشأ این بدبختیها، بخشی از مغز انسان است که مسئول کنترل لذتهاست.
احساس گرسنگی و سیری محصول یک مکانیسم بسیار پیچیده هستند. دانشمندان میخواهند با شناسایی هرچه بیشتر این مکانیسم، راهحلهایی برای جلوگیری از پر خوری پیدا کنند و بتواند راحتتر بدنش را کنترل کند.
استفاده از تصویرهای MRI نشان میدهد که الگوی فعالیت مغز انسان وقتی غذای مورد علاقهاش را میبیند، با وقت دیدن غذایی که دوست ندارد، اساسا متفاوت است. بدن ما قبل از اینکه غذا را به دهان بگذاریم، به خاطر شکلش به آن واکنش نشان میدهد.
بوی غذا باعث ترشح انسولین بیشتر در خون میشود و این به ما احساس گرسنگی میدهد. وقتی بوی غذا با دیدن غذا همراه میشود، کنترل کردن اشتها واقعا سخت است.
هر چه هوای محیط سردتر باشد، کمتر می توانید جلوی شکمتان را بگیرید. سوخت و ساز بدن هنگام غذا خوردن باعث بالا رفتن حرارت بدن میشود؛ به همین دلیل گرما یکجورهایی نشانه دست کشیدن از غذاست.
حتی بعد از خوردن یک وعده غذای مفصل، معمولا برای یک کم دسر جا داریم. این اشتیاق به دسر، به خاطر برآورده نشدن کامل نیاز بدن به شیرینی است. با روشهایی مثل اضافه کردن کمی میوه به سالاد، میشود جلوی این تمایل به شیرینی مضر را گرفت.
پس ازخوردن کربوهیدراتهای تصفیه شده، مواد نشاستهای مانند گندم و برنج هستند که سبوس و غلاف آنها جداشدهاست. چند ساعت بعد از خوردن یک وعده غذای حاوی این مواد - مثل نان سفید یا ماکارونی تهیه شده از آرد سفید - بدن ممکن است دوباره احساس گرسنگی بکند؛ برای اینکه این غذاها باعث افزایش ترشح انسولین و افتادن قندخون میشوند.
پایین آمدن قند خون اشتها را بالا میبرد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!