ماه گرفتگی 2 اسفند 1386 در ایران صبحگاه پنج شنبه می باشد . گرفت جزئی در ساعت 5 و 13 دقیقه ی صبح آغاز می گردد و در ساعت 6 و 30 دقیقه ی صبح گرفت کلی آغاز می شود. بهترین شرایط رصدی را در ایران ساکنین نواحی غرب و شمال غرب دارا می باشند و دقایق بیشتری از این گرفت را می توانند رصد نمایند مراحل پایانی این گرفت در ایران در طلوع خورشید رخ می دهد و قابل مشاهده نمی باشد . این پدیده ی زیبا را در افق غربی خود جستجو نمایید .
منتظر دریافت تصاویر و گزارش های شما از این پدیده ی زیبا هستیم .
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
تمام مراحل این خسوف کلی را نمی توان در ایران دید اما می توان خسوف کلی را در مناطق شمالی و شمال غربی که در صبحگاه اتفاق می افتد را دید.خسوف های که در آینده در ایران قابل رویت است دو خسوف جزئی که در مرداد 1387 ودیگری در دی ماه 1388 و دو خسوف نیم سایه ای که در بهمن 1387 و مرداد1388 اتفاق می افتد٬ است.
کسوف کلی بعدی که تمام مراحل آن در ایران قابل رویئت است در 25 خرداد 1390 اتفاق می افتد و در نوع خود بی نظیر است که حدود 5/5 ساعت طول می کشد.
شروع خسوف نیمسایه ای: ---------------- 04:08:15
وسط خسوف نیمسایه ای:------------------ 05:12:27
مدت زمان قرار گرفتن در نیم سایه: --------- 1:22:17
شروع خسوف جزئی: -------------------- 5:15:02
شروع خسوف کلی: --------------------- 06:34:10
پایان خسوف کلی: ---------------------- 7:18:43
پایان خسوف جزئی: ------------------- 8:37:52
پایان خسوف نیمسایه ای: --------------- 9:44:52
این زمان ها برای افق تهران می باشد.
همان طور که میدانید این زمانها با استفاده از نرم افزارها تعیین شده و زمانهای درستی نمیباشد. البته این به معنی نیست که این زمان بکلی اشتباه است. معمولا خطای انها بین چند ثانیه تا 1یا2 دقیقه میباشد.
برای بدست اوردن زمان دقیق که اهمیت زیادی دارد این است که با تلسکوپ یا دوربین نجومیتان لحظه ورود یا خروج ماه از هر یک از مراحل بالا که قابل رویئت راثبت کنید. برای این کار بایستی بدانید که ماه از چه سمتی وارو سایه میشود. برای مثال برای ثبت زمان ورود ماه به نیمسایه با توجه به شکل زیر ماه کمی بالاتر از سمت شرق وارد سایه میشود. شما میتوانید زمان دقیق راثبت کرده و برای ما بفرستید.
از نکات دیگری که بایستی به آن توجه کرد رنگ ماه است. رنگ ماه معمولا قهوه ای و فیروزه ای است.
علت آن هم این است که جو زمین بعضی از نورها را جذب خورده و باعث میشود که رنگ ماه تغیر کند.
مهدی صادقی - تهران
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
مقدمه:
گرفتهای ماه و خورشید از بدو تمدن بشری همیشه زیبا و جذاب به شمار نیامده است و چون این پدیده با اوضاع طبیعی این دو جرم مهم آسمان زمین منافات داشته، لذا آن را شوم میپنداشتند. ولی اکنون این پدیده فرصت زیبایی است تا انسانها را با این طبیعت فرموش شده آشتی دهد.
همانطور که میدانید اجسام اطراف ما دو حالت دارند. یا منیر هستنید و از خود نور ساطح میکنند و یا غیرمنیر هستند و نور اجسام منیر اطراف خود را منعکس میکنند و از طریق نور آنها سایه تولید میکنند. در فضای منظومة شمسی، خورشید پرتو افشانی میکند و اجسام کدری مانند ماه و زمین نور آن را باز تابش میکنند و در خلاف جهت تابش آن سایه نیز تولید میکنند. زمین در مداری بیضی شکل به دور خورشید میگردد که از دید ناظرین بر روی سطح آن به نظر خورشید در حال چرخش است؛ این مدار در اصطلاح دایرةالبروج (دایره انقلاب خورشیدی) نام دارد. ماه نیز در مداری بیضی شکل به دور زمین میگردد. حال در این صورت اگر ماه از فضای بین خورشید و زمین عبور کند سایه ماه بر زمین میافتد و کسوف روی میدهد و اگر زمین در بین ماه و خورشید قرار گیرد سایه زمین بر ماه میافتد و شاهد یک خسوف خواهیم بود. اما فاصلة زمین از خورشید آنقدر کم است که ما ابعاد خورشید را میتوانیم تشخیص دهیم. لذا علاوه بر سایه، نیمسایه نیز در اطراف ماه و زمین بهوجود میآید.
چرا در هر ماه شاهد گرفت نیستیم؟
صفحة مداری ماه و زمین منطبق بر هم نیستند و به اندازهی 2/5 درجه با یکدیگر فاصله دارند. پس این دو صفحه در دو نقطه همدیگر را قطع میکنند که در اصطلاح به گرههای صعودی (زمانی که ماه در حال رفتن از جنوب دایرةالبروج به شمال آن است) و نزولی (زمانی که ماه در حال رفتن از شمال دایرةالبروج به جنوب آن است) مشهورند. در واقع اگر یکی از گرهها در میان زمین و خورشید و ماه نیز همزمان در پایان ماه قمری باشد، شاهد یک کسوف خواهیم بود. و همزمان اگر ماه در حالت بدر باشد در گرة مقابل شاهد یک خسوف خواهیم بود. قطر زاویهای ماه و خورشید در آسمان 5/0 درجه قوسی است و حال اگر صفحة مداری ماه بر صفحة مداری زمین منطبق بود یا زاویهای کمتر از نیمدرجه داشت، آنگاه ما هر ماه شاهد یک خسوف در وسط و یک کسوف در پایان ماه قمری بودیم.
ولی این گرهها به دلیل حرکت زمین به دور خورشید جای ثابتی در آسمان ندارند. در واقع ماه زمانیکه در مدت 21222/27 (ماه گرهای) یک دور کامل به گرد مدار خود میچرخد، در این مدت خورشید در آسمان زمین تقریباً به اندازهی 30 درجه جابهجا شده است و ماه ناچار است که دو روز دیگر وقت صرف کند تا به خورشید برسد که این مدت به طور متوسط برابر 53056/29 (ماه هلالی) است. با توجه به این مسأله، گرههای ماه از دید ناظرین بر روی زمین حرکت قهقرایی (پسرونده) پیدا میکنند و این گرهها هر ماه حدود 30 درجه در آسمان به سمت غرب حرکت میکنند. به وضوح مشخص است که در عرض گذشت شش ماه گرهها دوباره در امتداد زمین و خورشید قرار میگیرند و تنها کافی است که ماه در نزدیگی یکی از گرهها باشد تا حداقل یک کسوف و یک خسوف را شاهد باشیم.
دنباله خسوفها
خسوفها به ترتیب و در دنبالههایی چند روی میدهند. یک دنباله کامل که شامل 48 یا 49 خسوف میشود، حدود 865 سال طول میکشد. فاصله زمانی بین دو خسوف متوالی در یک دنباله ..33/6585، روز است. خسوفهای متوالی شباهت زیادی باهم دارند که دال بر عضویتشان در یک دنباله است. روش بدست آوردن عدد..33/6585، روز بدین قرار است:
برای آنکه خسوفی تکرار گردد:
ماه باید در حالت بدر باشد. این وضعیت هر 53059/29 روز یکبار تکرار می شود.خورشید باید نسبت به عقدهها در همان مکان قبلی باشد، و این هر 6201/346 روز تکرار میگردد.کوچکترین مضرب مشترک این اعداد 6585 است، یعنی هر 6585، روز ماه ، زمین و خورشید وضعیت خسوف قبلی را تکرار میکنند. فاصله زمانی ..33/6585 روز به یک ساروس موسوم است که در زبان بابلی قدیم به معنی تکرار است.
دورة ساروسی در گرفتهای ماه
در بررسی دورهای حاضر ساروس در خسوف به این نتیجه میرسیم که چرخه با حداقل 7 و حداکثر 24 خسوف نیمسایهای آغاز میشود. اگر قطر نیمسایه به حدی باشد که ماه بتواند بهطور کامل درون آن قرار گیرد آنگاه در نوع نادرتر خسوف نیمسایهای، ماه بهطور کامل وارد نیمسایه میشود. سپس ماه در چرخهی ساروسی رفته رفته به سمت سایه پیش روی میکند و تا زمانی که ماه بهطور کامل وارد سایه نشده، حداقل 6 و حداکثر 23 خسوف جزئی رخ میدهد تا خسوفهای کلی آغاز شود. سپس ماه درون سایه قرار میگیرد و بسته به قطر سایه و میزان حرکت گرهها در هر دورهی ساروسی، حداقل 11 و حداکثر 29 عدد خسوف کلی رخ میدهد. سپس چرخه به سمت خسوف جزئی و خسوف نیمسایهای پیش میرود و پایان مییابد. تعداد خسوف در یک چرخهی ساروسی بین 71 تا 84 عدد است و عمر چرخه نیز بین حداقل 11/1262 سال و حداکثر 5/1496سال به طول میانجامد. اما به راستی کدامیک از انواع خسوفها نادرتر رخ میدهد. در بررسی انجام شده بر روی 5 هزار سال ماه گرفتگی به این نتیجه میرسیم که علیرغم تصورات ما خسوف کلی با 87/28 درصد کمترین رخداد و خسوف نیمسایهای با 59/36 درصد بیشترین رخداد را به خود اختصاص میدهد. این تفاوتها چشمگیر نیست و طی قرنهای مختلف، سهم هر یک از خسوفها اعم از نیمسایهای، جزئی و کلی با یکدیگر متفاوت است. در هر قرن نیز بهطور متوسط 78/238 خسوف رخ میدهد. در قرن حاظر این مقدار 230 عدد (87 نیمسایهای، 58 جزئی و 85 کلی) است که از حد میانگین پایینتر است.
چند نوع خسوف روی میدهد؟
همانطور که در قسمتهای قبل ذکر شد، پدیدهی خسوف یا ماه گرفتگی زمانی رخ میدهد که ماه از نیمسایه یا سایهی زمین عبور کند. در این حالت بسته به نوع عبور ماه سه نوع خسوف رخ میدهد. اگر قسمت یا تمام ماه وارد نیمسایه زمین شود، خسوف نیمسایهای روی میدهد که در این حالت تنها از درخشندگی ماه مقداری کاسته میشود. غلظت نیمسایه از خارج به داخل افزایش مییابد، لذا هر چه ماه بیشتر وارد نیمسایه شود، مقدار کاستهشدن نور ماه (مانند خسوف 24 اسفند 1384) بارزتر خواهد بود.
نوع دیگر خسوف، به شکل جزئی روی میدهد. در خسوف جزئی، ماه ابتدا وارد نیمسایه شده، ولی قسمتی از ماه وارد سایهی زمین میشود. در خسوف جزئی ماه بیشتر از سایر مواقع در لبههای سایهی زمین حرکت میکند و فرصت بیشتری را برای بررسی مقدار غلظت جو زمین بر روی ماه فراهم میآورد.
نوع آخر خسوف به صورت کلی روی میدهد. در این حالت تمام قرص ماه پس از ورود به نیمسایه به سایه نیز وارد میشود. به علت وجود جو در اطراف زمین، انکسار نور قرمز خورشید در جو زمین در امواج بلند به سطح ماه میرسد و باعث روشن و قرمز بودن ماه در حین خسوف کلی میشود. ولی ماه در حین چند گرفت کلی رنگ مشابهی ندارد و عواملی همچون میزان غبار موجود در جو و نحوهی عبور ماه از درون سایه و همچنین قرارگیری ماه در اوج و حضیض باعث تیرهتر یا روشنتر شدن ماه در حین گرفت کلی میشود.
منبع خبر : پارس ا سکای
مهدی صادقی
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
تصویر بردارى از ماه گرفتگی،همواره یکی از فعالیتهای لذت بخش علاقمندان به آسمان است.از آغاز تا پایان ماه گرفتگی،تغییرات زیادی در روشنایی ماه بوجود می آید بطوریکه قدر ظاهری آن از منفی 12.7 قبل از گرفت،به حدود مثبت 4 کاهش می یابد. و این تغییر نورانیت طیف وسیعى از حالات براى نوردهى را ایجاد میکند. به همین دلیل،اطلاع از نوع دوربین،نوع فیلم و زمان نوردهی در مراحل مختلف ماه گرفتگی،الزامی است.
انتخاب دوربین
تقریبا از هر نوع دوربین،به غیر از دوربین های تمام خودکار را می توان برای عکسبرداری از ماه گرفتگی کامل استفاده کرد. هر چند با دوربین های تمام خودکار هم میتوان عکسهایى مناسب از ماه گرفته گرفت. بیشتر عکاسان آسمان شب از دوربینهای تک لنزی بازتابی(موسوم به SLR) 35 میلیمتری آنالوگ و دیجیتال استفاده می کنند. (از نوع موجود در بازار های ایران میتوان به - زنیت - کانن - نیکون - المپوس - پراکتیکا - کونیکا و ... نام برد.)
فیلمهای متداول مناسب برای عکاسی از ماه گرفتگی
Fujicolor Superia 100,200,400
Konica 100,200,400
Professional 400 NPH
NHG II 800
Super G Pus 800
Kodak Royal Gold 100,200,400
Gold Max 100,200,400
سلاید هاى مناسب عبارتند از
Kodal Elite Chrome 100,200,400
Konica 100,200,400
Kodachrome 200
Fujichrome Sensia II 100,200,400
Fujichrome MS 100/1000 Professional
نوع لنز بکار رفته نیز اهمیت بسیاری دارد. برای این کار می توان از لنزهای تله فوتو(telephoto) و یا تلسکوپ استفاده کرد.اگر لنز تله فوتوی 400 میلیمتری را بر روی یک دوربین 35 میلیمتری ببندیم،مثل این است که با یک دوربین دوچشمی با بزرگنمایی 7 برابر به ماه نگاه کنیم. ترکیب فوق،کوتاهترین فاصله کانونی مناسب برای ثبت جزئیات قابل توجه و قابل مشاهده بر روی ماه را بدست می دهد. حتی با لنزهای معمولی یا لنزهای با میدان دید وسیع(wide angle) که بین 18 تا 55 میلیمتر باشند نیز می توان تصاویر زیبایی از ماه گرفتگی بدست آورد؛بویژه در صورتیکه بخواهیم ستاره ها و سیاره های اطراف ماه همراه با مناظر زمینی - طبیعت و بنا های مسکونی-تاریخی نیز در ثبت شوند..از لنزهای 18 تا 55 میلیمتر یرای گرفتن تصاویر ترکیبی از کلیه مراحل گرفت ماه نیز می توان بهره برد. به کمک لنزهای تله فوتوی متوسط(100 تا 500 میلیمتر)می توان دنباله ای از سایه زمین بر روی ماه را با چند نوردهی مختلف بر روی یک فریم(frame) از فیلم عکاسی ثبت کرد.البته برای گرفتن این تصاویر،باید دوربین عکاسی را بر روی تلسکوپی که مجهز به موتور چرخشی است قرار داد تا مسیر حرکت ماه در آسمان را دنبال کند.
انتخاب فیلم عکاسی
برای عکسبرداری از ماه در مواقع غیر گرفت،تقریبا از هر نوع فیلم عکاسی با حساسیتهای مختلف می توان استفاده کرد ولی برای ماه گرفتگی،شرایط کاملا فرق می کند. برای این کار باید از فیلمهای با سرعت بالا(ISO 400 یا بالاتر)استفاده کرد،مگر اینکه از یک تلسکوپ موتوردار استفاده شود.مزیت فیلمهای با حساسیت بالا این است که زمان نوردهی را کاهش می دهند و در نتیجه،میزان کشیدگی تصویر ماه(بعلت چرخش زمین بدور خود) کم می شود. فیلم اسلاید(positive) و یا فیلم چاپی معمولی(negative)،هر یک معایب و محاسن خاص خود را دارند. فیلم اسلاید نیازی به چاپ ندارد ولی فیلمهای چاپی،در هنگام چاپ باعث ایجاد خطاهای زیاد در تصویر گرفته شده می شوند.
مدت زمان نوردهی
عواملی نظیر وضعیت آسمان محل،ارتفاع ماه در آسمان و میزان تیرگی سایه زمین بر روی سطح ماه،تعیین `دقیق` مدت زمان نوردهی را غیر ممکن می سازد.با این وجود،با استفاده از جدول زیر می توان با توجه به حساسیت فیلم و نسبت کانونی دوربین(عدد f)،زمان نوردهی لازم در مراحل مختلف گرفت را بدست آورد. مثلا با توجه به این جدول،برای عکسبرداری از ماه در هنگام گرفت کامل،با دوربینی با نسبت کانونی 8(f/8) و فیلم یا حساست ISO400،زمان نوردهی مناسب 15 ثانیه است.چنانچه نسبت کانونی دوربین شما در جدول زیر موجود نیست،عددی را انتخاب کنید که کمترین اختلاف را با نسبت کانونی مورد استفاده دارد.
دوربین های دیجیتال
تقریبا با اکثر دوربینهای دیجیتال موجود در بازار میتوان از این پدیده زیبا تصویر گرفت. کافی است دوربین شما در حالت فاصله بی نهایت قرار گیرد. و آن را روی عکاسی شب تنظیم کنید . و همچنین آن را روی سه پایه یا محلی که لرزشی نداشته باشد نگه دارید. و سپس نوردهی نمایید. ولی برای ثبت تصاویر با کیفت بالا بهتر است که از دوربینهای دیجیتال مناسبتر و پیشرفته تری استفاده کرد. بهتر است میزان حساسیت را در زمان ماه گرفتگی جزیی 100 و در زمان ماه گرفتگی کلی روی 400 تنظیم کنید. نوردهى براى دوربین هاى دیجیتال معمولى خودکار در زمان خسوف جزیى میتواند توسط خود دوربین و در حال خودکار تنظیم شود و نیازى نیست تا تنظیمات خاصى انجام دهید. در زمانی که ماه به صورت کامل تاریک شد و ماه گرفتگى کامل اغاز میشود علاوه بر تغییر حساسیت (iso یا asa ) به حساست هاى بالتر نوردهى را نیز باید افزایش دهید. در اکثر دوربین هاى دیجیتال خودکار میتوان این کار را در بخش تنظیمات عکس انجام داد.حداکثر نوردهى در این دوربین ها معمولا بین 5 تا 15 ثانیه است. اما همیشه نمیتوان این حداکثر را به کار برد. به دلیل حرکت وضعى زمین که حرکت ظاهرى اسمان را در بر دارد شما درمحدوده اى خاص میتوانید از نوردهى هاى چند ثانیه اى استفاده کنید. یعنى اگر این نوردهى بیشتر از زمانى خاص شد ماه و سایر اجرام اسمان به صورت نقاط کنار هم و خطوط مدورى روى فیلم یا دوربینتان ثبت میشوند. این بسته به نوع لنزتان و بزرگنمایى ایجاد شده دارد. لنز واید امکان نوردهى بیشترى را به شما میدهد و لنزهاى نرمال و تله این زمان را کاهش خواهد داد.
حداکثر نوردهى تقریبى براى چند لنز واید نرمال و تله به این صورت خواهد بود :
واید 18 تا 28 35 ثانیه
لنز نرمال 50 و 55 میلیمترى 25 ثانیه
لنز هاى تله 70 تا 110 12 ثانیه
و ....
البته در دوربین هاى خودکار شما با Zoom و قدرت بزرگنمایى سروکار دارید که بین 2 تا 12 متغیر است. این همان وضعیت استفاده از تله را برایتان به وجود میاورد.
حداکثر نوردهى تقریبى براى Zoom هاى مختلف نیز به این شرح است :
زوم 2 و 3 حداکثر نوردهى 12 ثانیه
زوم 4 تا 6 حداکثر نوردهى 8 ثانیه
زوم 8 تا 10 حداکثر نوردهى 4 ثانیه
زوم 12 حداکثر 3 ثانیه
ترکیب استفاده از دوربین هاى دیجیتال SLR که به وسیله رابط به تلسکوپ متصل شده اند و نماى نزدیکى که تلسکوپ ایجاد میکند میتواند تصاویر فوق العاده زیبا و شفافى را برایتان ایجاد کند.
در این حالت بسته به نوع تلسکوپ و بزرگنمایى حاصل میتوانید نوردهى هاى مختلفى را امتحان کنید. در نظر داشته باشید در تلسکوپ حرکت ظاهرى اسمان به سبب بزرگنمایى زیاد بسیار سریع تر است و اگر تلسکوپ شما موتور دار نیست نوردهى شما محدود به ثانیه خواهد بود. به طور مثال تلسکوپى با طول کانون 1000 میلیمتر حداکثر میتواند تا 2 ثانیه نوردهى را بدون موتور ردیاب انجام دهد.
در صورت وجود موتور ردیاب این نوردهى در ماه گرفتگى کامل تا چند ده ثانیه امکان افزایش خواهد داشد.
بر طرف کردن نویز در عکاسى دیجیتال
در زمان استفاده طولانى مدت از دوربین هاى دیجیتال معمولا نویز هاى تصویرى ایجاد میشوند که باتوجه به موضوع عکاسى که شب واقع میشود و طول مدت زمان نوردهى که معمولا چند ثانیه است بیشتر هم خواهد بود.در اکثر دوربین هاى حرفه و نیمه حرفه اى گزینه اى در منوى تعیین حساست دوربین وجود دارد که به Noise Reduction - کاهش دهنده نویز معروف است. با فعال کردن این گزینه میتوانید ایجاد نویز که به سبب نوردهى بالا به وجود میاید را کاهش دهید. پس از عکاسى نیز امکان بر طرف کردن نویز در نرم افزارهاى پردازش تصویر وجود دارد.
از روشهای ساده عکاسی از ماه گرفتگی روش عکاسی غیر مستقیم از پشت دوربین های دو چشمی و یا تلسکوپ است. در این حالت میتوانید دهانه دوربین را به پشت چشمی دوربین یا تلسکوپ بچسبانید و از ماه عکاسی کنید. برای ثبت تصویری دقیق تر میتوانید از سه پایه نیز استفاده کنید. دیافراگم را در این وضعیت در حالت باز قرار دهید و در دوربین های دیجیتال وضعیت را در حالت Auto focus و در دوربین های انالوگ ان را در بینهایت قرار داده و با سیستم تنظیم فوکوس دوربین یا تلسکوپ فوکوس مناسب را ایجاد نمایید.
فیلم برداری از خسوف
برای فیلم برداری دوربینهای هندی کم کار را بسیار ساده وراحت کرده اند. یک سه پایه برای نگه داشتن دوربین و استفاده از زوم اپتیک دوربین. اگر از زوم دیجیتال استفاده شود ممکن است کیفیت تصویر ماه کمی پایین تر آمده و تصویر مطلوب حاصل نشود. این تنظیمات برای زمان خسوف جزیی توسط دورین به صورت خودکار انجام میشود. در این حالت میتوان نور ورودی را نیز کاهش داد تا سطح ماه نیز در تصویر ثبت شود. زمانی که ماه به صورت کامل گرفت میتوانید نور ورودی دوربین را بیشتر نمایید تا جبران کم نور شده سطح ماه در آن جبران و رنگ قرمز ماه در این حالت روی فیلم ثبت شود.
سه پایه
استفاده از سه پایه براى بر طرف کردن لرزش نیز به شما کمک خواهد کرد تا تصاویر شفاف و زیبایى از این پدیده به تصویر بکشید.
انتخاب سوژه
یکی دیگر ازسوژ های عکای میتواند نوردهی از ماه گرفتگی همراه با مناظر زمینی باشد. لنزهای واید برای این کار ماسبترند.
میتوانید با خاصیت عکاسی چند بار نوردهی( Multi Exposure) دوربین های آنالوگ یا دیجیتال و با استفاده از یک سه پایه ثابت تمام مراحل یک ماه گرفتگی را در یک فریم ثبت کنید.در دوربین های دیجیتال میتوان به سادگی تمامی تصاویر ماه گرفتگی در مرال مختلف را ثبت کرد و ان ها را با نرم افزار های پردازش تصویر نظیر فتوشاپ کنار هم قرار داد.
نوردهی ممتد در حالت Bاز ماه گرفتگی ساده ترین کار باز گذاشتن دوربین در حالت B و اسقرار دوربین روی یک سه پایه است تا دوربین مراحل مختلف ماه گرفتگی را ثبت کند. فراموش نکنید که اگر در شهر هستید به علت آلودگی نوری موجود در جو عکس شما پر نور و یا حتی ممکن است فیلم شما یا نوردهی شما با دوربین دیجیتال خراب شود.
علاوه بر
عکاسى نماى نزدیک از ماه گرفتگى میتوانید مناظر زمینى را نیز همراه با آن ثبت کنید. استفاده از لنزهاى واید را براى ثبت زیباتر صحنه هاى زمینى نظیر مناظر طبیعى - اماکن تاریخى و .... به شما توصیه میکنیم.
منبع: پارس اسکای
مهدی صادقی
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!