شاید نکته بسیار مهمى که جدولهاى اولیه براى شیمیدانان آشکار ساختند، آن بود که عنصرهاى ناشناخته اى وجود دارد که باید کشف شود. با آغاز قرن بیستم ، فیزیکدانان دریافتند که قسمت عمده اى از باورهاى آنان در مورد ساختار اتم نادرست است.
با دانستن آنکه کجا باید به دنبال عنصرهاى جدید بود، کشف عنصرهاى طبیعى شتاب گرفت. بعد از آنکه تئوریهاى دقیقى در مورد ساختار هسته اتمها ارائه شد، امکان ساختن عنصرهاى مصنوعى یا سنتزى بوسیله بمباران کردن فلزها با جریان انرژى مطرح شد. با افزودن نوترونها که از لحاظ الکتریکى خنثى هستند، تغییر در خواص شیمیایى عنصرها پیش نمىآید، بلکه این کار فقط باعث سنگینتر شدن عنصر مىشود.
اما همان طور که اتم سنگینتر مىشود، از پایدارى آنها کم میشود و به عبارت بهتر راحتتر شکسته مىشوند. با انجام این فرآیند ، نوترون و انرژى به محیط اطراف گسیل مىشوند. با این همه ، قسمت عمده پروتونها ، نوترونها و الکترونها باقى مانده و خود را بهصورت عنصرهاى سبکتر سازماندهى مىکنند.
امتیاز: 0.00
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
در فوریه ۲۰۰۴ ، دانشمندان آزمایشگاه ملى لارنس لیورمور و موسسه الحاقى پژوهشهاى هستهاى ( JINR ) در روسیه به پیشرفتهاى جدیدى در مورد نحوه رفتار اتمها هنگام بمباران شدن دست یافتند و دو عنصر جدید تولید کردند.
اولین عنصرى که به این روش کشف شد، عنصر ۱۱۵ بود که هنگام بمباران کردن امریسیم به وسیله گونه اى از کلیسم رادیواکتیو به وجود مىآید. امریسیم فلزى است که در آشکارسازهاى دود بکار مىرود.
با انجام این کار ، چهار اتم به وجود آمدند که پس از گذشت ۹۰ هزارم ثانیه به دومین عنصر جدید یعنى عنصر ۱۱۳ تبدیل مىشوند.
این چهار اتم ۲/۱ ثانیه دوام آورده و پس از واپاشى به اتم هاى سبکترى تبدیل مىشوند که دانشمندان پیشتر آنها را کشف کرده بودند.
معمولاً عنصرهاى مصنوعى طول عمر کمى دارند، زیرا تعداد زیاد پروتونها و نوترونها در هسته اتم باعث مىشوند که ذاتاً ناپایدار شوند.
اکنون برمىگردیم به نام عجیب این عنصرها. انجمن بین المللى شیمى محض و کاربردى چندین سال قبل تصویب کرد که براى عنصرهاى جدید باید نامهایى برگزید که از لحاظ فرهنگى بىطرف باشد. براى تحقق این امر ، از پیشوندهاى لاتین عدد اتمى عنصرها استفاده میشود. از این رو عدد ۵ و ۱ و ۱ به صورت « un,un,pent» خوانده مىشود. پسوند « ium » که در پایان نام عنصر مىآید، بیانگر آن است که این عنصر فلز است.
خلاصه آن که اهمیت کشف عنصرهاى ۱۱۵ و ۱۱۳ بیشتر از افزایش تعداد عنصرهاى شناخته شده است.
`مودى` از آزمایشگاه لیورمور مىگوید: «این کشفها ما را قادر مىسازد تا اصول بنیادین شیمى را گسترش دهیم. از شیمى جدید ، مواد جدید و فناورىهاى نو بوجود مىآید.»
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!