نانولولههایی که از نوع پلیمر هادی ساخته شدهاند، میتوانند در برابر سیگنالهای الکتریکی پاسخ داده ، در رهایش هوشمند دارو مورد استفاده قرار گیرند.
قرار دادن نانولولهها بروی سطح میکروالکترودها میتواند به تولید دستگاهی منجر شود که با قرار گرفتن درون بدن به تدریج و طبق زمانبندی مشخصی دارو آزاد کند.
`دکتر David martin` مدیر یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه میشیگان در مقاله خود در مجله Journal Advanced Material ، به تفصیل درباره چگونگی تهیه این دستگاه رهایش دارو توضیح داده است.
در این مقاله آمده است که آنها با استفاده از نانولولههایی از جنس پلیمر هادی مانند «3 و 4- اتیلن دیاکسید تیوفن» یا PEDOT و قرار دادن آنها بروی میکروالکترودها به این مهم دست یافتهاند.
این فرآیند با پوشاندن میکروالکترودهای طلا با نانوالیافی از جنس پلیمر زیست تخریبپذیر PLGA که با ذرات دارو آمیخته شده است، آغاز میشود.
افزودن محلول PEDOT به الکترود پوشیده از PLGA و اعمال جریان ، باعث رشد نانولولهها بر روی دیوارههای منظم الیاف حاصل از نانوالیاف PLGA میشود.
در حالت عادی PLGA به آهستگی از بین میرود و داروی درون آن آزاد میشود، ولی وقتی این الیاف توسط نانولولههای PEDOT احاطه شوند مقدار بسیار ناچیزی از دارو و PLGA خارج شده و هدر میرود، در این حالت با اعمال جریان یک ولتی در مدت زمان بسیار کوتاه (10 ثانیه) ، دارو بطور کامل آزاد میشود.
این محققان میگویند: که در زمان اعمال جریان الکتریکی ، نانولولهها منقبض میشوند و این فشردگی به داروی درون نانولولهها منتقل شده ، باعث خروج آنها از انتهای نانولوله میشود. به علاوه آنها با کنترل ولتاژ اعمال شده به الکترود در هنگام تحریک نانولولهها ، میزان داروی خروجی را تحت کنترل خود درآوردهاند.
از دیگر مزایای روش به کار رفته این است که نانولولههای پلیمری هادی تأثیر برجستهای در برابر مقاومت الکتریکی میکروالکترودهای طلا از خود نشان میدهد. به این شکل ، کاهش مقاومت الکتریکی میکروالکترودها باعث افزایش قابل توجهی در کارایی نانولولهها میشود.
منبع:Isna
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 775
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!