وعظ همچنان که در قرآن کریم آمده است یکی از طرق سه گانه دعوت است.

1-حکمت

2-موعظه

3-مجادله به نحو احسن

تفاوت موعظه و حکمت در این است که حکمت تعلیم است و موعظه تذکار، حکمت برای آگاهی است و موعظه برای بیداری، حکمت مبارزه با جهل است و موعظه مبارزه با غفلت، سر و کار حکمت با عقل و فکر است و سر و کار موعظه با دل و عاطفه، حکمت یاد می دهد و موعظه یادآوری می کند حکمت بر موجودی ذهنی می افزاید و موعظه ذهن را برای بهره برداری از موجودی خود آماده می سازد حکمت چراغ است و موعظه باز کردن چشم است برای دیدن،حکمت برای اندیشیدن است و موعظه برای به خود آمدن، حکمت زبان است و موعظه پیام روح.

موعظه برای رام ساختن و تحت تسلط درآوردن است.

موعظه جوششها و هیجانهای بیجا را خاموش می کند.

موعظه طوفانهای عقل را فرو می نشاند و زمینه را برای حسابگری و دوراندیشی فراهم می کند.

منبع:سیری در نهج البلاغه؛مرتضی مطهری