امامان معصوم علیهم السلام در خانه‌ی خود اطاقی را مخصوص عبادت خویش قرار می‌داده‌اند که ساده و بی آلایش و خالی از هر گونه اشیاء زائد بوده است.
ابراهیم بن عبدالحمید می‌گوید:
نزد مولایم
موسی بن جعفر علیه السلام رفتم. امام در نمازخانه‌ی خانه‌اش نماز می‌خواند. در آن اتاق سه چیز بیشتر موجود نبود: یک دست لباس زیر و خشن، یک قبضه شمشیر و یک جلد قرآن.
منابع:
بحار الانوار، ج 48، ص 100، ح 1 از عرب اسناد.
مراجعه شود به:
سیره عملی و مکارم اخلاق امام هفتم