مسعود بن محمد بن ملکشاه سلجوقی


مسعود بن محمد بن ملکشاه سلجوقی

« 547-529 ق / 1152 -1134 م»

سلطان مسعود بن محمد ملقب به «سلطان غیاث الدنیا و الدین ابوالفتح مسعود بن محمد بن ملکشاه قسیم امیر المؤمنین»، هنگامی که سلطان طغرل در سرای علاءالدوله همدان درگذشت، در بغداد بود.

امیران سلجوق فرستاده‏ای نزد مسعود گسیل داشته وی را به همدان خواندند. از سوی دیگر محمد بن محمود را که با اتابک قراسنقر در تبریز به سر می‏برد، نیز از مرگ طغرل مطلع ساختند.

مسعود زودتر به همدان رسید و بر امارت تکیه زد و محمد را به جانشینی خود برگزید و گوهر خاتون، دخترش را به ازدواج او درآورد.

در همین احوال مسترشد - خلیفه بغداد - به آهنگ عراق و مهستان و خراسان از بغداد رهسپار شد، اما چون با مسعود اختلاف نظر یافت، در حوالی دینور با خلیفه جنگید و او را به اسارت گرفت، خلیفه در طول اسارت در مراغه، عاقبت به دست فدائیان کشته شد.

پسرش راشد هم، چندی بعد در همان اوقات به دست فرقه اسماعیلیه به قتل رسید و مسعود و حتی سلطان سنجر - رئیس خاندان سلجوق - به تبانی قاتلان در این ماجرا متهم شدند.

اقدام مسعود هم در جنگ با اسماعیلیه که برای تسخیر قلعه‏ای در نزدیکی قزوین روی داد، نتیجه‏ای نداشت و این سوءظن عامه را در حق او افزود.

مسعود به مدت هجده سال فرمانروایی کرد، اما هرگز قلمرو او روی صلح و امنیت را به خود ندید. سرانجام در اول ماه رجب 547 ق / دوم اکتبر 1152 م« در بستر بیماری چشم از جهان فرو بست. جسد وی را در همدان در مدرسه سربرزه به خاک سپردند.


تعداد بازدید ها: 11422