مدح و ثنای زید از ائمه

پس از قیام زید بن موسی الکاظم مشهور به زیدالنار در زمان مأمون، حضرت رضا علیه السلام به مأمون فرمود: برادرم زید را با زید بن علی مقایسه مکن زیرا که زید بن علی از علماء آل محمّد بود که برای خدا غضب کرد و با دشمنان او جهاد کرد تا در راه او کشته شد، سپس فرمود: به خدا قسم که زید از کسانی است که مخاطب این آیه قرآن است :
‹‹ و جاهدوا فی الله حق جهاده هو اجتباکم›› سوره حجّ آیه 78
‹‹ و جهاد کنید در راه خدا آنچنان که حق جهاد است او شما را برگزیده است››.

امام سجّاد علیه السلام به ابو حمزه ثمالی فرمود: اگر پس از من زنده ماندی همانا این پسر را می بینی (یعنی زید فرزندش را) که در ناحیه ای از کوفه کشته گشته مدفون شده و سپس نبش قبر شده او را بر دار کشیده و در کناسة کوفه خواهند آویخت سپس او را پائین آورده آتش زده و خاکستر او را به باد خواهند داد که ابوحمزه ثمالی همه این قضایا را مشاهده نمود.

روزی رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلّم به زید بن حارثه فرمود: نزدیک شو، اسم تو موجب محبوبیت بیشتر تو در نزد من شده است زیرا تو همنام حبیب من هستی که او از اهل بیت من است.

از زید بن علی روایت شده که فرمود است: در حضور هشام بودم در جایی که پیامبر خدا سب و لعن می شد و او انکار ننموده و مخالف نکرد قسم به خدا اگر یک یاور داشته باشم بر او خروج می کنم.

منابع:
امالی صدوق - فرحة العزی - کشف الغمه