عصمت پیامبران

از جمله مختصات پیامبران " عصمت" است. عصمت یعنی مصونیت از گناه و اشتباه. یعنی پیامبران نه تحت تاثیر هوای نفسانی قرار می گیرند مرتکب گناه می شوند و نه در کار خود دچار خطا و اشتباه می شوند. بر کناری آنها از گناه و از اشتباه، حد اعلای قابلیت اعتماد را به آنها می دهد.
- مصونیت از گناه – انسان یک موجود مختار است و کارهای خویش را بر اساس منافع و مضار و مصالح و مفاسدی که تشخیص می دهد، انتخاب می کند. از این رو " تشخیص" نقش مهمی در اختیار و انتخاب کارها دارد. افراد مردم از نظر ایمان و توجه به آثار گناهان متفاوتند. به هر اندازه که ایمانشان قوی تر و توجه شان به آثار گناهان شدیدتر باشد اجتنابشان از گناه بیشتر و ارتکاب آن کمتر می شود. پس عصمت از گناه ناشی از کمال ایمان و شدت تقواست. مصونیت از اشتباه_ مصونیت از اشتباه نیز مولود نوع بینش پیامبران است.پیامبران الهی از درون خود با واقعیت هستی ارتباط و اتصال دارند. در متن واقعیت اشتباه فرض نمی شود. انسانهایی که از نظر آگاهی ها در متن جریان واقعیت قرار می گیرند و بابن هستی و ریشه ی ارتباط و اتصال دارند. در متن واقعیت اشتباه فرض نمی شود. انسان هایی که از نظر آگاهی ها در متن جریان واقعیت قرار می گیرند و با بن هستی و ریشه ی وجود و جریان ها متصل و یکی می شوند، دیگر از هر گونه اشتباه مصون و معصوم خواهند بود.