سلیمان بن محمد بن الیاس

«359 ق / 970 م»

سلیمان بن محمد در زمان حیات پدرش، فرمانروای سیرجان بود. در 359 ق / 970 م ، وی از منصور بن نوح سامانی خواست که لشکری به او سپرده شود تا به همراهی طوایف بلوچ، کرمان را از دست آل بویه باز پس گیرد. منصور موافقت کرد. سلیمان چون به آنجا رسید، با قبایل یاد شده به جنگ کورکیر بن جستان، نایب عضدالدوله در کرمان رفت، اما در گیر و دار جنگ، وی به همراه دو برادر زاده‏اش که فرزندانش الیسع بودند با گروهی از سرداران خراسان کشته شدند. سرهای آنان برای عضدالدوله فرستاده شد و او این ارمغان را برای پدرش رکن‏الدوله فرستاد - ابن اثیر، الکامل ، ج 8 ، ص 609 -.

مورخان گزارش می‏دهند که در 364 ق / 974 م ، در ایالت کرمان آشوبهایی رخ داد. در این هنگام حسین بن ابوعلی بن الیاس که در خراسان می‏زیست، چون از این خبر آگاه شد با گروهی انبوه عازم تسخیر کرمان شد. در نزدیکی آن شهر نبردی میان وی و مطهر بن عبدالله که هوادار آل بویه بود، در گرفت. حسین شکست خورده و اسیر گردید. کرمان پس از آن به طور کامل در اختیار عضدالدوله دیلمی در آمد.