بیت اول
غزل و
قصیده را مطلع و بیت آخر را "مقطع" می گویند.
گاهی مصراع اول یا دوم مطلع شعر، بسیار زیباست و اگر آنرا در مقطع تکرار کنند به زیبایی کلام می افزاید و سخن دارای حسن ختام می گردد.
این عمل را در اصطلاح بدیع "ردالمطلع" می گویند.
در غزل زیر از
حافظ ، مصراع اول (مطلع) عیناً در آخرین مصراع شعر (مقطع) تکرار شده است.
ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر ------------ زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر
قلب بی حاصل ما را بزن اکسیر مراد ------------ یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر
درکمین گاه نظر با دل خویشم جنگ است ------------ ز ابرو و غمزه ی او تیر و کمانی به من آر
در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم ------------ ساغری می زکف تازه جوانی به من آر
منکران راهم ازین می دو سه ساغر بچشان ------------ و گر ایشان نستانند روانی به من آر
ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن ------------ یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر
دلم از دست بشد دوش چو حافظ می گفت ----------- کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر