سیستم‌ها دارای خصوصیاتی هستند که عمدتا به عنوان خواص سیستم‌ها مورد قبول و پذیرش قریب به اتفاق صاحبنظران می‌باشد . این خصوصیات عبارتند از :

سیستم‌ها از اجزا کوچکتر تشکیل می‌شوند . هریک از اجزا یک یا چند کار انجام می‌دهد . این اجزا داخل یک سیستم ، خود می‌توانند به اجزا کوچکتر تقسیم شوند و اجزا بعدی نیز به اجزا کوچکتر ، بنابراین سیستم‌ها دارای یک سلسله مراتب از اجزا خود می‌باشند .

یک سیستم فقط با نگرش کل گرا قابل مطالعه است . یک سیستم چیزی بیش از مجموع اجزا خود بوده و مجموع شناخت تک تک اجزا تشکیل دهنده سیستم ، شناخت کلی از آن را به دست نمی‌دهد . به عبارت دیگر مطالعه اجزای یک سیستم نیز باید در قالب کل سیستم صورت گیرد .

هر سیستم در جستجوی یک یا چند هدف است . به عنوان مثال هدف از تشکیل یک موسسه انتفاعی کسب منافع است و یا هدف از برقراری سیستم حسابداری در یک موسسه ، تهیه صورت‌های مالی و گزارش‌های مالی برای تصمیم گیری آگاهانه استفاده کنندگان از آنها می باشد .

سیستمها در ابتدا اطلاعاتی را به عنوان داده می‌پذیرند و پس از پردازش در سیستم عامل آن‌ها ، آن‌ها را به ستاده تبدیل می‌کنند .

سیستمها مبدل هستند ، یعنی داده ها را پردازش در سیستم عامل نموده و به ستاده‌ها تبدیل می‌کنند . به عنوان مثال ، سیستم تولید یک واحد تولیدی ، مواد اولیه را به محصول تبدیل می‌کند .

تمام سیستم‌ها برای گردش عملیات هماهنگ و مناسب در داخل خود نیازمند جمع آوری نتایج ستاده‌های خود هستند تا بتوانند به طور مطلوب فعالیتهای خود را تنظیم کنند . به عبارت دیگر برخی از اطلاعات مربوط به نتایج حاصله از پردازش در سیستم عامل داده‌ها ( ستاده‌ها ) دوباره به صورت داده‌های جدید وارد سیستم شده و موجب اصلاح و بهبود سیستم می‌گردند .