اکوی قلب




اکوی قلب (اکوکاردیوگرافی) یک روش گسترده و غیر تهاجمی است که در آن با استفاده از امواج صوتی تصویر اجزاء قلب و میزان جریان خون تعیین می‌شود.


img/daneshnameh_up/d/df/Echo.gif

مقدمه

اکوکاردیوگرافی یکی از ابرازهای بسیار مفید دقیق در بررسی کالبد طبیعی و غیر طبیعی قلب می‌باشد. با استفاده از این روش می‌توان نمای دقیقی از دیواره‌های قلبی ، دریچه‌ها و ابتدای سرخرگهای بزرگ را بدست آورد. غیر تهاجمی بودن این آزمون از امتیازهای خاص آن به شمار می‌رود اما از سوی دیگر انجام دقیق آن محتاج تجربه و خبرگی پزشکی است که اقدام به انجام آن می‌کند.

اساس کار اکو

اساس اکوکاردیوگرافی این است که امواج صوتی با فرکانس بالا به قلب هدایت می‌شود و پژواک آن توسط گیرنده خاصی گرفته می‌شود. به عبارت دیگر هیچگونه اشعه یا موج خطرناکی به فرد انتقال پیدا نمی‌کند و امواج صوتی ساده برای تصویر برداری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

انواع اکو

  • در نوع ساده اکوی قلبی یا حالت M , نمای داخل قلب فقط از یک بعد مورد بررسی قرار می‌گیرد و با تغییر جهت دادن پروب دستگاه از زوایای مختلف قلب تصویر تهیه می‌شود.
  • در اکوی دو بعدی تصویر دقیقتر از آناتومی قلب ایجاد می‌شود و جزئیات بیشتری در یک نما مشخص می‌شود. این نوع اکوکاریوگرافی بیشتر برای اندازه‌گیری اندازه قلب و اجزا و میزان کارایی آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

  • نوعی دیگر اکو به نام اکوی داپلر می‌باشد که برای تشخیص جهت و اندازه‌گیری سرعت جریان خون در داخل قلب و عروق بزرگ ، تصاویر رنگی (قرمز و آبی) ایجاد می‌کند که شاید بهترین و دقیقترین روش در ارزیابی ناهنجاریهای مادرزادی قلبی و اشکالات دریچه‌ای باشد. از سوی دیگر قدرت عضلانی قلب و بویژه توانایی بطن چپ در بیرون راندن خون از قلب توسط اکوی قلبی قابل ارزیابی می‌باشد.

  • در برای تشخیص دقیق مشکلات قلبی بعضی مواقع اکوکاردیوگرافی از طریق مری انجام می‌شود که امکان تصویربرداری دو بعدی و داپلر قلب از طریق مری با بلع یک گاستروسکوپ دارای کریستال فراصوت در نوک آن توسط بیمار امکان‌پذیر می‌شود. با توجه به مجاورت مری و قلب تصاویر شفافی از قلب بدست می‌آید که بخصوص در تشخیص پارگی آئورت ، اختلال عملکرد دریچه‌های مصنوعی ، توده‌های دهلیز چپ و ... مفید است.

img/daneshnameh_up/8/80/2d11t.jpg

روش انجام اکوکاردیوگرافی

انجام این آزمون هیچگونه آمادگی قبلی نمی‌خواهد و بگونه‌ای هست که بیمار روی تخت به پهلوی چپ بخوابد و پزشک پروب مخصوص دستگاه را که به ژل روان کننده آغشته شده برای مدت چند دقیقه روی سینه وی حرکت دهد و از نماهای مورد نظر تصویربرداری کند. با این حال انجام این آزمون نباید بیش از اندازه ساده انگاشته شود و انجام آن باید صرفا توسط متخصصان با تجربه کافی در این زمینه صورت پذیرد.

مباحث مرتبط با عنوان


تعداد بازدید ها: 99391