امام حسین علیه السلام و تفسیر آیه 35 سوره نور و آیه 36 سوره قصص


الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها مصباح المصباح فی زجاجه الزجاجه کانها کوکب دری»
«خداوند نور آسمانها و زمین است؛ مثل نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان.»

امام صادق علیه‌السلام فرمود:
اینکه خدای صاحب عزت و شوکت فرموده است:
خداوند نور آسمانها و زمین است؛ مثل نور او همانند چراغدانی است، آن چراغدان یعنی فاطمه علیها‌السلام.
در آن چراغی است (یعنی) حسن علیه‌السلام.
چراغ در حبابی است (حباب یعنی) حسین علیه‌السلام.
حبابی شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان (یعنی) فاطمه سلام‌الله‌علیها که در میان بانوان بهشتی چون ستاره‌ای فروزان می‌درخشد...


«ما سمعنا بهذا فی آبائنا الاولین.»
این را ما از پدران پیشین خود نشنیده‌ایم.
«این دروغ و آئینی ساختگی بیش نیست.»

امام سجاد علیه‌السلام فرمود:
ای مردم، ما را از دیار خود بیرون راندند، از خانه و کاشانة خود به دور افکندند، در سرزمین‌ها و شهرها مورد بی‌توجهی و بی‌مهریمان قرار دادند.
گویا که ما زادگان ترک و کابل هستیم. و این در حالی است که نه جرم و گناهی مرتکب شده‌ایم، نه کار ناخوشایندی را انجام داده‌ایم و نه رخنه‌ای در دین ایجاد کرده‌ایم. این را ما از پدران پیشین خود نشنیدیم و این دروغ و آئینی ساختگی بیش نیست.




تعداد بازدید ها: 7307