جهان در حال
انبساط است، اما
نیروهای جاذبه بین مواد، باعث کند شدن این انبساط می شوند. هر چه جرم جهان متراکم تر باشد، به همان اندازه
چگالی آن زیاد تر شده و انبساط آن کندتر می شود.
جهانی که چگالی بالایی دارد ممکن است بالاخره بخاطر قدرت نیروهای جاذبه بین قسمتهای تشکیل دهنده اش،
منقبض شود. اگر جهان به اندازه کافی چگالی نداشته باشد، برای همیشه در حال انبساط خواهد بود .
سرنوشت نهایی جهان احتمالاً به مقدار
ماده سیاهی که در آن وجود دارد بستگی خواهد داشت.
ماده سیاه ، (ماده ای است نامرئی که فقط توسط تاثیرات جاذبه اش قابل مشاهده می باشد.)
ماهیت دقیق و پراکندگی ماده سیاه هنوز شناخته نشده است. اما ستاره شناسان پیش بینی می کنند که حدود 90 درصد جرم جهان احتمالاً از این ماده تشکیل شده باشد، تصور می شود که مقداری از آن در حفره های سیاه، مقداری بصورت ستاره های تاریک و مقداری در
هاله های تیره ای که در اطراف
کهکشانها هستند، وجود داشته باشد.