« عبدالله بن عمیر بن عباس کالبی» مردی دلاور و شجاع و شریف بود. او در کوفه با همسرش، امّ وهب، نزدیک « بئر الجعد » همدان می‌زیست. روزی به لشگرگاه کوفه در نخیله آمد و سپاه کوفه را مشاهده کرد که عازم حرکت بود. درباره آن سپاه پرسید. به او گفتند این سپاه عازم جنگ با امام حسین علیه السلام، فرزند فاطمه، دختر رسول خدا، است.
عبدالله گفت:« به خدا سوگند که من مشتاق جهاد با اهل شرک هستم و امیدوارم جنگ با اینها که با دختر پسر پیامبرشان می‌جنگند، کمتر از جهاد با مشرکین نباشد.»

این را گفت و نزد همسرش رفت و تصمیم خود را به او گفت.
همسرش گفت:« تصمیم درستی است. خداوند تو را به بهترین راه‌ها و درست ترین اندیشه‌ها راهنمایی کند. همین کار را بکن و مرا نیز با خود ببر.»
عبدالله شبانه همسرش را برداشت و حرکت کرد تا به کربلا رسید و در کنار امام حسین علیه السلام ماند تا هم خودش و هم همسرش به شهادت رسیدند.

منابع:

• ابصار العین، ص 106.

مراجعه شود به:

• عبدالله بن عمیر و ام وهب و شهادت در کربلا
• تعداد یاران امام علیه السلام در روز عاشورا

« عبدالله بن عمیر بن عباس کالبی» پدر« وهب» است. او دلاوری شجاع و شریف بوده است، وی در کوفه نزدیک« بئر الجعد» همدان می زیست و همسرش« امّ وهب» است. روزی به لشگر گاه کوفه در نخیله آمد و سپاه کوفه را مشاهده کرد که عازم حرکت است. درباره آن سپاه و حرکتش پرسید به او گفته شد: این سپاه برای جنگ با امام حسین علیه السلام فرزند فاطمه دختر رسول خدا می روند.

عبدالله بن عمیر گفت: به خدا سوگند که من مشتاق جهاد با اهل شرک هستم و امیدوارم که جنگ با اینها که با دختر پسر پیامبرشان می جنگند، کمتر از جهاد با مشرکین نباشد.

عبدالله بن عمیر این را گفت و نزد همسرش ام وهب آمد و او را از این ماجرا آگاه ساخت و تصمیم خود را گوشزد کرد.

همسرش گفت: درست اندیشیده ای، خداوند تو را بهترین راهها و درست ترین اندیشه ها راهنمایی کند. همین کار را بکن و مرا نیز با خود ببر. عبدالله شب هنگام همسرش را برداشت و حرکت کرد تا به کربلا خدمت امام علیه السلام رسید و در کنار امام ماند.

منابع: ابصار العین، ص 106.

مراجعه شود به:

مبارزات عبدالله و شهادت وی و همسرش

تعداد یاران امام علیه السلام در روز عاشورا