امام حسین علیه السلام شب جمعه سوم شعبان 60 هجری وارد مکه شد وهنگام ورود این آیه را تلاوت می کرد: « وچون به سوی (شهر) مدین روی آورد، گفت: امید است که پروردگارم مرا به راه راست رهبریم کنی» * مردم مکه که از آمدن آن حضرت باخبر شدند به خانه اش روی آوردند وبه دیدنش می آمدند ورفت وآمد می کردند. بزرگان ومردم شهرها که درآنجا بودند همه به حضور امام علیه السلام می رسیدند.
عبدالله بن زبیر درمکه همواره کنار خانه کعبه به نماز وطواف مشغول بود وبه همراه مردم به دیدن امام حسین علیه السلام می آمد، گاهی دو روز پشت سرهم وگاهی دو روز یکبار. ولی وجود حضرت در مکه از همه کس برای او گرانتر می نمود، زیرا می دانست که تا امام حسین علیه السلام درمکه هست مردم حجاز باوی بیعت نخواهند کرد ورغبت مردم به پیروی از حسین علیه السلام بیشتر ومقامش والاتر است.
(*): این آیه ای است که هنگامیکه حضرت موسی به شهر مدین محل اقامت حضرت شعیب رسید تلاوت نمود (سوره قصص، آیه 23 )
منابع: ارشاد مفید، ج 2، ص 33 و بحارالانوار، ج 44، ص 332.
مراجعه شود به:
مردم کوفه و مرگ معاویه