تاریخچه ی:
نذر سنتی اسلامی
نذر یکی از سنتهای اسلامی است، انسان مسلمان هر گاه بخواهد کاری را که رجحان دارد،انجام دهد، می تواند در برابر خدای متعال بر خود عهد کند و بگوید: (نذرت للّه ان افعل کذا).
نذر کردم، برای خدا که فلان کار را انجام دهم.
در این صورت انجام آن کار برایش واجب می گردد و ترک آن مجازات و کفاره دارد، خداوند متعال از خوبان در قرآن مواردی از نذر را بیان کرده است.
((حضرت مریم|مریم ))عذراء گفت: (انی نذرت للرحمن ان لااکلم الیوم انسیاَ). من برای خدای بخشنده نذر کرده ام که امروز با هیچ کس سخن نگویم.
صحت نذر شرائطی دارد، که در کتابهای فقه اسلامی در بابی مستقل بررسی شده است.
فایده اصلی و کاربرد نذر در جائی است، که انسان معتقد به دین نتواند، کاری را بدون اجباری دینی بر خود انجام دهد و یا اینکه با نذر می خواهد از خدای متعال خواسته ای را بطلبد، همانند شفای مریضی یا موفقیت در کاری و گرنه تأکید دین بر این است، که آدمی فضایل را با همت و توکل کسب کند و خود را برده جبر قرار ندهد.
منابع: شرح لمعه کتاب النذر.