تاریخچه ی:
فضیلت ماه رمضان
فضیلت ماه رمضان: ((ماه رمضان)) شهر الله و ماه خداوند عالمیان و شریفترین ماهها است. درهای آسمان و درهای ((بهشت)) در این ماه گشوده می شود و درهای ((جهنم)) بسته می شود و در آن شبی است که به عبادت در آن بهتر از عبادت هزار ماه می باشد و ماه نزول قرآن است.
((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم)) در ((خطبه شعبانیه)) خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: بندگان خدا، ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است، ماهی که نزد خداوند بهترین ماهها است، روزهایش بهترین روزها و شب هایش بهترین شب ها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شوید و از اهل کرامت قرار گرفتید، نفس های شما تسبیح، خواب شما عبادت و عمل هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.
پس پروردگارتان را با نیت های درست و دلهای پاکیزه بخوانید که تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم، محروم گردد با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.
آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وظیفه روزه داران و اعمالی که شایسته است در این ماه انجام گیرد را برشمرد و از ((صدقه)) بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، ((صله رحم|صله ارحام))، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، ((نماز برترین عبادات|نماز))، ((توبه حقیقی در اسلام|توبه))، صلوات، ((آداب قرائت قرآن|تلاوت قرآن)) و نیز از ((فضیلت اطعام دهی)) در این ماه سخن فرمود.
منابع :
مفاتیح الجنان، تفسیر نمونه، ج 1، ص 634؛ المیزان، ج 2، ص 15