« فضیل رسان» می گوید:
بعد از شهادت زید فرزند امام سجاد علیه السلام به دیدار امام صادق علیه السلام رفتم. امام از من پرسید:«ای فضیل، آیا عمویم، زید، کشته شده است؟»
عرض کردم:«آری.»
فرمود:«خداوند زید را رحمت کند. او مومن و آگاه به مقام امامت، و فردی عالم و راستگو بود. اگر پیروز می‌شد به عهد خویش وفا می‌کرد و حق را به ما می‌داد، و اگر به حکومت می‌رسید، می‌دانست آن را به چه کسی واگذار کند.»
به امام عرض کردم:«شعری برای شما بخوانم؟»
فرمود:«کمی صبر کن.» سپس دستور داد پرده هایی آویختند و درها را باز کردند. امام با این کار می‌خواست زنان داخل منزل نیز شعر را بشوند. آنگاه به من فرمود:«بخوان.»
و من نیز اشعاری را که بیانگر مظلومیت و غربت اهل بیت رسول الله صلی الله و آله بود خواندم.
صدای گریه و ناله را از پشت پرده ها بلند شد. امام به من فرمود:« این اشعار سروده‌ی کیست؟»
گفتم:«سید حمیری .»
فرمود:«خدا رحمتش کند.»
گفتم:«من دیده بودم که او نبیذ می‌نوشید.»
امام دوباره فرمود:« خداوند رحمتش کند.»
دوباره عرض کردم:«من دیده بودم او نبیذ می‌نوشید.»
فرمود:«منظورت شراب است؟»
گفتم:«بله.»
فرمود:«خداوند رحمتش کند. پدرم از جدش روایت کرد که دوستداران آل محمد با توبه از دنیا می روند.»
سپس سجاده اش را بلند کرد و کاغذی را بیرون آورد که در آن نوشته بود سید حمیری توبه کرده است و از امام درخواست دعا کرده بود.

مراجعه شود به:

• امام صادق علیه السلام و هدایت سید حمیری

« فضیل رسان» می گوید: بعد از شهادت زید بن علی بن حسین به دیدار امام صادق (علیه السلام)رفتم مرا داخل اتاقی درون اتاق دیگری کردند، این نشانگر شدت خفقان و جوار عاب در آن زمان است. حضرت از من پرسیدند: ای فضیل آیا عمویم زید کشته شده است؟ عرض کردم: آری، فدایت شوم

حضرت فرمود: (رحمه الله اما انه کان مومنا و کان عارفت و کارن عالما و کان صدوقا اما انه لوظفر لوفی اما انه لوملک لعرف کیف نصیعها )، (خداوند زید را رحمت کند او مومن و عارف به مقام امام بود عالم و راستگو بود. اگر پیروز می شد به عهد خویش وفا می کرد و حق را به ما می داد اگر به حکومت می رسید و می دانست که با آن چگونه برخورد کند و به چه کسی واگذار کند)

فضیل می گوید: به حضرت عرض کردم: ای آقا من آیا شعری برای شما بخوانم؟ حضرت فرمود: صبر کن، کمی مهلت بده پس از آن حضرت دستور داد پرده هایی آویخته شد و درهایی باز شد با اینکار حضرت می خواستند زنان داخل منزل نیز شعر را بشوند آنگاه حضرت به من فرمود: بخوان و من نیز اشعاری را که بیانگر مظلومیت و غربت اهل بیت رسول الله (صلی الله و آله) پس از آن حضرت بود خواندم.

در این حال صدای گریه و ناله را از پشت پرده ها شنیدم. حضرت به من فرمود: این اشعار سروده کیست؟ گفتم: سید حمیری حضرت فرمود: خدای رحمتش کند. گفتم: من او را دیده بودم که نبیذ (نوعی نوشیدنی که از خرما درست می کنند) می نوشید حضرت مجددا فرمودند: خداوند رحمتش کند.

دوباره عرض کردم من سید را دیده بودم که نبیذ رستاق می نوشید حضرت فرمود: منظور شراب است؟ گفتم: بله حضرت فرمود: خداوند رحمتش کند (و ما ذلک علی الله ان یغفر لمحب علی ).

این نوشیدن نبیذ و شراب مانع این نیست که خداوند دوستدار حضرت علی (علیه السلام) را مورد آمرزش قرار دهد و او را ببخشد.