سوختگی های پوست را می توان به دو دسته با ضخامت نسبی و تمام ضخامت طبقه بندی کرد. در سوختگی های با ضخامت نسبی
اپیدرم، یا اپیدرم و قسمت فوقانی
درم درگیر می شوند، و به بافتهای زیرین آسیبی وارد نمی شود. سوختگی های تمام ضخامت علاوه بر درم و اپیدرم به لایه های زیر پوستی نیز آسیب میرسانند. هر دو این سوختگی ها را می توان با سیستم دیگری که درجه نامیده می شود به انواع درجه یک، درجه دو و درجه سه تقسیم بندی کرد که خفیف ترین نوع آن سوختگی درجه یک است. سوختگی های درجه یک و دو از نوع با ضخامت نسبی و درجه سه از نوع تمام ضخامت هستند.
سوختگی درجه یک
<table align= left>
<tr>
<td>
عکس پیدا نشد
</td>
</tr>
</table>
سوختگی سطحی خفیف ترین نوع سوختگی است که فقط لایه خارجی پوست یعنی اپیدرم را درگیر می کند. علل آن سوختگی ناشی از شعله ملایم است.
<br>
ظاهر سوختگی:
پوست در محل سوختگی گرم، قرمز و درناک (گاهی درد شدید ) و حساس به لمس است و می تواند کمی متورم باشد وقتی با نوک انگشت به ملایمت به ناحیه سوخته فشار وارد کنیم، قرمزی به طور موقت سفید می شود. سوختگی درجه یک در ابتدا بسیار دردناک است ولی معمولاً در عرض چند روز بدون بر جای گذاشتن
جوشگاه و گوشت اضافه (اسکار)، با پوسته ریزی محل سوختگی ، بهبود می یابد.
سوختگی درجه دو
<table align= left>
<tr>
<td>
عکس پیدا نشد
</td>
</tr>
</table>
سوختگی با شدت متوسط است که فقط اپیدرم و قسمتی از درم (اما نه همه درم) را مبتلا می کند و به بافتهای زیرین آسیبی نمی رساند. این نوع سوختگی مانند سوختگی درجه یک از نوع با ضخامت نسبی است.
علل آن ریختن مایعات داغ (مثل آب جوش یا چای داغ ) روی پوست ، شعله آتش، آفتاب سوختگی شدید و غیره هستند.
ظاهر سوختگی
محل سوختگی دارای قرمزی قابل توجه،
تاول و ظاهری توری مانند یا شبکه ای شکل است. مانند سوختگی درجه یک با فشار انگشت در محل قرمزی ، سفیدی موقت ایجاد می شود. معمولاً شکاف های کوچکی در اپیدرم و تاول های بزرگ پر از مایع دیده می شوند. از آنجایی که
پلاسما( بخش خون) و
مایعات بافتی به تراوش خود ادامه داده و باعث برآمده شدن لایه فوقانی پوست می شوند ممکن است تا 48 ساعت پس از وقوع آسیب نیز تشکیل
تورم و تاول ادامه داشته باشد. پوست ناحیه سوختگی در ظاهر متورم و خیزدار بوده و مرطوب و عرق کرده به نظر می رسد.
مشخصه این نوع سوختگی درد بسیار شدید و عمیق می باشد و سوختگی بینهایت به لمس حساس است به طوری که حتی برخورد باد یا جریان هوا با آن سبب درد سوزاننده ای می شود. اگر سوختگی درجه دو به طور مناسب درمان و مراقب شود خودبخود بهبود می یابد و جوشگاه بسیار کمی برجای می گذارد. در این نوع سوختگی امکان
عفونت یافتن زخم سوختگی وجود دارد که باید از این نظر مراقبت شود.
سوختگی درجه سه (سوختگی تمام ضخامت)
<table align= left>
<tr>
<td>
عکس پیدا نشد
</td>
</tr>
</table>
در سوختگی درجه سه تمام ضخامت پوست، یعنی اپیدرم و درم ، تخریب می شود و حتی ممکن است آسیب عمیق تر شده و
بافتهای زیر پوستی (
چربی ،
ماهیچه و
استخوان ) را نیز درگیر کند. گاهی تمایز سوختگی درجه سه از سوختگی درجه دو مشکل می باشد؛ با این وجود ناحیه سوختگی در نوع درجه سه معمولاً سیاه رنگ و یا خشک و سفید است اما در نوع درجه دو قرمز و مرطوب بوده وظاهر عرق کرده دارد. از طرفی در سوختگی درجه دو بیمار درد شدیدی دارد ولی در سوختگی درجه سه به علت از بین رفتن
اعصاب زیر جلدی معمولاً بیمار دردی احساس نمی کند ؛ بجز مواردی که در اطراف سوختگی درجه سه ، مناطقی از سوختگی درجه دو نیز وجود داشته باشد.
علل سوختگی درجه سه عبارتند از:
مایعات بسیار داغ ، شعله شدید
آتش،
جریان الکتریکی ،
مواد شیمیایی قوی مانند
فسفر سفید. عمق سوختگی نه تنها به شدت حرارت عامل سوزاننده بستگی دارد بلکه با مدت تماس ماده سوزاننده با پوست نیز ارتباط دارد.
ظاهر سوختگی:
پوست سوخته ، سفید مرواریدی یا زرد و قهوه ای و بعضی مواقع سیاه وزغالی است. بعضی از مناطق پوست ممکن است شفاف شود و می توان در زیر آن شبکه ای از سیاهرگهای حاوی لخته های خون را دید. پوست مرده که شامل پروتئینهای منعقد شده است. لایه ای سخت و غیر قابل ارتجاع به نام اسکار( جوشگاه) می سازد. جوشگاه خشک و سخت است ، و به علت از بین رفتن پایانه های اعصاب پوست ، در لمس حساس نیست و دردی ندارد.
برای ترمیم زخم سوختگی درجه سه ممکن است به
پیوند پوست نیاز شود. عفونت مسئله عمده ای در ارتباط با این نوع سوختگی است.
