تنزیل روش تعیین
نرخ بهره میزان معینی
سرمایه است. این روش اساساً برای محاسبه ی
ارزش نقدی طلب مدت دار به کار گرفته می شود. بنابراین هر گاه نرخ بهره یا
نرخ تنزیل معادل 10 درصد و مبلغ اسمی طلب یک ساله ای برابر 110 ریال باشد، ارزش نقدی یا کنونی طلب مزبور برابر 100 ریال خواهد بود.
این روش در ارزیابی طرح هایی که مخارج و درآمدشان طی چند سال آینده تحقق می یابد مورد استفاده بسیار دارد و مقایسه طرح های مختلف را میسر می سازد.
تنزیل در محاسبه ارزش حال
برات خارجی و نیز محاسبه ارزش روز
اوراق بهادار و
نرخ ارز به کار گرفته می شود. متداول ترین عمل تنزیل در فروش
اسناد مدت دار چون
سفته است که یک
بستانکار، به هر دلیل، از
بدهکاری دریافت می کند، ولی پیش از سررسید سند مایل است آن را به فرد یا مرجع دیگر بفروشد، و در حال، میزان کمتری از مبلغ اسمی سند بدست آورد.
همچنین ببینید
