((حضرت امام حسن علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) پس از این که در شب عاشورا برای اصحاب خود خطبه خواند و بیعت خود را از آنان برداشت، به فرزندان ((عقیل بن ابیطالب|عقیل)) فرمود:« کشته شدن ((مسلم بن عقیل|مسلم)) برای شما بس است. من اجازه رفتن به شما می‌دهم، بنابراین بروید.»
فرزندان عقیل پاسخ دادند:« سبحان الله! اگر این کار را بکنیم، مردم درباره ما چه می‌گویند! می‌گویند ما بزرگ و سرور و عموزاده خویش را که بهترین فرد زمین بود، در دست دشمن رها کردیم، به همراه اصحابش به طرف دشمن یک نیزه هم رها نکردیم و یک شمشیر هم نزدیم و نمی دانیم چه بر سر آنها آمد! نه، به خدا ما چنین کاری نخواهیم کرد. جان و مال و فرزند خود را در راه تو فدا می سازیم و در رکاب تو می جنگیم تا به هر کجا رسیدی، ما نیز برسیم. خداوند زندگی پس از تو و بدون تو را زشت گرداند!»

!منابع:
*ارشاد مفید، ج 2، ص 94.

!مراجعه شود به:
*((اعلام حمایت اصحاب از امام حسین علیه السلام))
*((مبارزه و شهادت جعفر بن عقیل))