دید کلی
برحسب نظریه اتمی عنصر عبارت است از یک جسم خالص ساده که با روشهای شیمیایی نمیتوان آنرا تفکیک کرد. از ترکیب عناصر با یکدیگر اجسام مرکب بوجود میآیند. تعداد عناصر شناخته شده در طبیعت حدود 92 عنصر است.
هیدروژن اولین و سادهترین عنصر و پس از آن
هلیوم ،
کربن ،
ازت ،
اکسیژن و ... فلزات
روی ،
مس ،
آهن ،
نیکل و ... و بالاخره آخرین عنصر طبیعی به شماره 92، عنصر
اورانیوم است. بشر توانسته است بطور مصنوعی و به کمک واکنشهای هستهای در
راکتورهای هستهای و یا به کمک
شتاب دهندههای قوی بیش از 20 عنصر دیگر بسازد که تمام آنها ناپایدارند و عمر کوتاه دارند و به سرعت با انتشار پرتوهایی تخریب میشوند.
ایزوتوپهای عناصر
اتمهای یک عنصر از اجتماع
ذرات بنیادی به نام
پرتون ،
نوترون و
الکترون تشکیل یافتهاند. پروتون بار مثبت و الکترون بار منفی و نوترون فاقد بار است. تعداد پروتونها نام و محل قرار گرفتن عنصر در
جدول تناوبی (جدول مندلیف) مشخص میشود. اتم اورانیوم در خانه شماره 92 قرار دارد. یعنی دارای 92 پروتون است. تعداد نوترونها در اتمهای مختلف یک عنصر همواره یکسان نیست که برای مشخص کردن آنها از کلمه
ایزوتوپ استفاده میشود.
بنابراین اتمهای مختلف یک عنصر را ایزوتوپ میگویند. مثلا عنصر هیدروژن سه ایزوتوپ دارد: هیدروژن معمولی که فقط یک پروتون دارد و فاقد نوترون است. هیدروژن سنگین یک پروتون و یک نوترون دارد که به آن
دوتریوم گویند و نهایتا
تریتیوم که از دو نوترون و یک پروتون تشکیل شده و ناپایدار است و طی زمان ، تجزیه میشود. ایزوتوپ سنگین هیدروژن یعنی دوتریم در
نیروگاههای اتمی کاربرد دارد و از
الکترولیز آب بدست میآید. در جنگ دوم جهانی آلمانیها برای ساختن نیروگاه اتمی و تهیه
بمب اتمی در سوئد و نروژ مقادیر بسیار زیادی
آب سنگین تهیه کرده بودند که انگلیسیها متوجه منظور آلمانیها شده و مخازن و دستگاههای الکترولیز آنها را نابود کردند.
ایزوتوپهای اورانیوم
- عنصر اورانیوم ، چهار ایزوتوپ دارد که فقط دو ایزوتوپ آن به علت داشتن نیمه عمر نسبتا بالا در طبیعت و در سنگ معدن یافت میشوند. این دو ایزوتوپ عبارتند از 235U و 238U که در هر دو 92 پروتون وجود دارد ولی اولی 143 و دومی 146 نوترون دارد.
- اختلاف این دو فقط وجود 3 نوترون اضافی در ایزوتوپ سنگین است. ولی از نظر خواص شیمیایی این دو ایزوتوپ کاملا یکسان هستند و برای جداسازی آنها از یکدیگر حتما باید از خواص فیزیکی آنها یعنی اختلاف جرم ایزوتوپها استفاده کرد.
شکافت هستهای اورانیوم
ایزوتوپ
235U شکست پذیر است و در نیروگاههای اتمی از این خاصیت استفاده می شود و حرارت ایجاد شده در اثر این شکست را تبدیل به
انرژی الکتریکی مینمایند. در واقع ورود یک نوترون به درون هسته این اتم سبب شکست آن شده و به ازای هر اتم شکسته شده Mev200 (دویست میلیون الکترون ولت) انرژی و دو تکه شکست و تعدادی نوترون حاصل میشود که میتوانند اتمهای دیگر را بشکنند. بنابراین در برخی از نیروگاهها ترجیح میدهند تا حدی این ایزوتوپ را در مخلوط طبیعی دو ایزوتوپ غنی کنند و بدین ترتیب مسئله
غنی سازی اورانیوم مطرح میشود.
کاربرد ایزوتوپهای اورانیوم
- در راکتورهای هستهای به عنوان سوخت بکار میروند.
- در نیروگاههای هستهای برای تولید انرژی الکتریکی بکار برده میشود.
- در ساخت انواع مهمات هستهای از جمله بمبهای هستهای ، بمب هیدروژنی و ... کاربرد دارند.
- بطور کلی میتوان موارد ذیل را به عنوان مصادیق کاربرد تکنیکهای هستهای در حوزه پزشکی نام برد:
- تهیه و تولید رادیو داروی ید-131، حهت تشخیص بیماریهای تروئید و درمان آنها.
- در درمان بیماریهای سرطانی ، تومورهای مغزی و غیره بکار میگیرند.
- تهیه و تولید کیتهای رادیو دارویی جهت مراکز پزشکی هستهای.
- کنترل کیفی رادیو داروهای خوراکی و تزریقی برای تشخیص ودرمان بیماریها.
- کاربرد انرژی اتمی در بخش دامپزشکی و دامپروری.
- کاربرد تکنیکهای هستهای در مدیریت منابع آب.
- کاربرد انرژی هستهای در بخش صنایع غذایی و کشاورزی.
- کاربرد انرژی هستهای در صنایع.
- کاربرد تکنیک هستهای در شناسایی مینهای ضد نفر.
و ... .
مباحث مرتبط با عنوان