وقتی حضرت رضا علیه السلام به اجبار مأمون، ولایت‌عهدی را پذیرفت، مأمون مجلسی ترتیب داد و گروه‌های مختلف مردم، از کارگزاران و قضات و ... را به بیعت با امام فرا خواند.
امام وارد مجلس شد و مأمون به پسرش، عباس، دستور داد به عنوان اولین نفر با او بیعت کند. پس از او سایر مردم بیعت کردند. گویندگان، خطبه‌ها خواندند و شعرا شعرها سرودند و از فضایل حضرت رضا علیه اسلام سخن‌ها به میان آوردند.

سپس مأمون از امام خواست برای مردم خطبه بخواند.
امام فرمود: « سپاس و حمد مخصوص خدایی است که آن چه مردم ضایع کردند، حفظ کرد و مقام ما را که مردم پَست شمرده بودند و هشتاد سال بر منبرهای کفر، ما را لعنت می‌کردند، بلند فرمود. آنان فضائل ما را پوشاندند و بر ما دروغ بستند، ولی خداوند عزوجل نام ما را بلند کرد و فضیلت ما را آشکار نمود.»
سپس فرمود: «ای مردم! رسول خدا حقّی برای ما بر گردن شما نهاده و شما نیز حقی بر گردن ما دارید. اگر شما حق ما را ادا کنید، بر ما هم واجب است که حق شما را ادا کنیم.»

منابع:

• بحار الانوار، ج 49، ص 146.
• بحار الانوار، ج 49، ص 142، ح 18.

مراجعه شود به:

• مأمون و پیشنهاد ولایتعهدی امام رضا علیه السلام