تغییر مسیر از:
Fermium
| einsteinium - fermium - mendelevium |
erbium
Fm
|
| عکس پیدا نشد
جدول کامل |
|
| خواص شناخته شده__ |
| نام , علامت اختصاری , شماره | Fermium, Fm, 100 |
| گروه شیمیایی | اکتنیدها |
| تناوب , بلوک | 7 , f |
| رنگ | ناشناخته; شاید فلزی,
سفید نقره‌ای یا خاکستری |
| وزن اتمی | [257] amu |
| ساختار الکترونی | Rn]5f12 7s2] |
| -eبازای هر سطح انرژی | 2, 8, 18, 32, 30, 8, 2 |
| حالت ماده | احتملاْ جامد |
| پایدارترین ایزوتوپها__ |
| ایزو | وفور طبیعی | نیم عمر | DM | DE MeV | DP |
| 252Fm | {syn.} | 1 E4 s | SF
α |
7.153 |
248californium |
| 253Fm | {syn.} | 1 E5 s | ε
α | 0.333
7.197 | 253Einsteinium
249Cf |
| 255Fm | {syn.} | 20.07 h | SF
α |
7.241 |
251Cf |
| 257Fm | {syn.} | 1 E6 s | α
SF | 6.864
|
253Cf |
|
اطلاعات اولیه
فرمیم ، یک
عنصر مصنوعی است که با نشان
Fm و
عدد اتمی 100 در
جدول تناوبی وجود دارد. عنصری است ترانزورانیک
فلزی با
رادیواکتیو بالا از سری آکتینیدها. فرمیم با بمباران
پلوتونیم توسط
نوترون تولید شده است. نام این عنصر از نام "
Enrico Fermi" فیزیکدان اتمی گرفته شده است.
خصوصیات قابل توجه
فقط مقادیر بسیار کمی فرمیم تولید یا جداسازی شده ، بنابراین نسبتا چیز کمی درباره خواص شیمیایی آن شناخته شده است. فقط
حالت اکسیداسیون III آن به‌صورت محلول آبی وجود دارد. فرمیم 254 و
ایزوتوپهای سنگین‌تر آن را می‌توان با بمباران سنگین
نوترونی عناصر سبکتر از آن (مخصوصا
اورانیوم و
پلوتونیم ) تولید کرد.
در طی این فرایند ، قطاری از نوترون‌گیری توام با کاهش بتا ، ایزوتوپهای فرمیم را می‌سازد. شرایط بمباران سنگین نوترونی مورد نیاز برای ایجاد فرمیم در انفجارهای گرما هسته‌ای وجود دارد و قابل تکرار در آزمایشگاه می‌باشد. مانند High Flux Isotope Reactor at Oak Ridge National Laboratory. سنتز عنصر 102 (نوبلیوم) موقعی قطعی شد که فرمیم 250 بطور شیمیائی شناسائی شده بود. کاربرد شناخته شده ای برای فرمیم از تحقیقات بدست نیامده است. فرمیم ، هشتمین عنصر ترانزورانیک می‌باشد.
تاریخچه
فرمیم ( گرفته شده از نام Enrico Fermi ) اولین بار در سال 1952 توسط گروهی به سرپرستی
Albert Ghiorso درخلال کار با بقایای انفجار اولین بمب هیدروژنی ، کشف شد.عنصر وقتی ساخته شد که اورانیوم 238 در دما و فشار بسیار بالای ناشی از انفجار با 17 نوترون ترکیب شد (در ضمن 7 کاهش بتا در روند ساخت عنصر اتفاق افتاد ). کار توسط University of California Radiation Laboratory ، Argonne National Laboratory و Los Alamos Scientific Laboratory مورد بازبینی قرار گرفت.
تمام این یافته‌ها به‌علت تنش‌های ناشی از جنگ سرد تا تا سال 1955 سری نگاه داشته شد. در اواخر 1953 و اوایل 1954 یک گروه از موسسه فیزیک نوبل در استکهلم ، اورانیوم 238 را با یونهای
اکسیژن 16 بمباران کرد که ماحصل آن ، یک alpha-emitter با وزن اتمی 250 و با 100
پروتون بود ( به عبارت دیگر ، عنصر 250 _100 ). گروه نوبل کشف را اعلام نکرد، اما ایزوتوپی که آنها تولید کردند، بعدها فرمیم 250 شناخته شد.
ایزوتوپها
17 رادیو ایزوتوپ فرمیم شناخته شده‌‌اند که پایدارترین آنها Fm-257 با
نیم عمر 100 روز ، Fm-253 با نیمه عمر 3 روز و Fm-252 با نیمه عمر 25.39 ساعت می‌باشند. تمام ایزوتوپهای رادیو اکتیو باقیمانده ، نیمه عمری کمتر از 5.4 ساعت دارند و بیشترین تعداد این‌ها نیمه عمری کمتر از 3 دقیقه دارند. این عنصر یک حالت برانگیختگی هم دارد ، (Fm-250 با نیمه عمر 1.8 ثانیه). ایزوتوپهای فرمیم از نظر وزن اتمی از 242.073 amu تا 259.101 amu یعنی (Fm-259) قرار دارند.
مباحث مرتبط با عنوان
منابع
اتصالات خارجی
