«یزید بن مغفل جعفی» از شجاعان و از شاعران خوش ذوق شیعه بود. او از اصحاب علی علیه السلام به شمار می‌رفت و در جنگ صفین در رکاب امام شمشیر می‌زد. در آن جنگ علی علیه السلام او را به جنگ یکی از خوارج به نام « فریت » فرستاد.
یزید بن مغفل از تابعین بود و پدرش از اصحاب پیامبر خدا به شمار می‌رفت.
یزید در مکه به همراه حجاج بن سروق به امام حسین علیه السلام پیوست. امام او را به همراه «حجاج بن سروق» در منزلگاه قصر بنی مقاتل به سویعبیدالله بن حر جعفی فرستاد تا وی را برای همراهی و یاری امام علیه السلام دعوت کند.
یزید بن مفغل در روز عاشورا نزد امام علیه السلام آمد و برای مبارزه اجازه گرفت.
سپس به میدان نبرد رفت و چنین رجز خواند:« من نامم یزید است و فرزند مغفل هستم. شمشیری صیقل داده شده در دست راستم دارم که در میان غبارها بر سرها فرود می آورم و از حسین بزرگوار و بافضیلت دفاع می‌کنم؛ همو که فرزند رسول خدا، بهترین پیامبران، است.»
و آن چنان شجاعانه جنگید که دشمن را به حیرت وا داشت. سرانجام پس از آن که عده‌ی زیادی از سپاه عمر سعد را کشت به فیض شهادت نایل آمد.

منابع:

• ابصار العین، ص 91.

مراجعه شود به

• شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند