د ر جامعه صفوی تعداد قابل ملاحظه ای نهادهای محلی دموکراتیک وجود داشت که رویهم رفته عامل وحدت دهنده آن جامعه بودند ، نمونه های چنین نهادهایی ، صنفهای تجار ، صنعتگران و تشکیلات اجتماعی – مذهبی نظیر گروههای فتوت بودند .
اعضای گروههای فتوت اغلب از دراویش فقیر بودند و فعالیتهایشان اساس اخلاقی و مذهبی داشت .
آنان خویشتن را تحت هدایت معنوی یک شیخ صوفی قرار می دادند و از قواعد اخلاقی به نام فتوت نامه پیروی می کردند و از طریق بازرگانان و صنعتگران یک مجرای ارتباطی رسمی با دولت داشتند .
|
|
|
|
