پس از آن که سپاه سفیانی و سپاه امام مهدی روز چهارشنبه بدون درگیری متفرق می‌شوند، امام علیه السلام روز پنج شنبه، بار دیگر سپاه خود را برای نبرد با سفیانی آرایش می‌دهد و به راه می‌افتد.
امام باقر علیه السلام در روایتی می‌فرماید:« گویا مهدی علیه السلام و یارانش را می‌بینم که از نجف بالا می‌روند. اندکی بیش از یک‌صد و ده نفر با قلب‌هایی همچون تکه‌های آهن همراه اویند. جبرئیل در طرف راستش و
میکائیل از طرف چپ او حرکت می‌کند. «لشکر ترس» به اندازه مسیر یک ماه از پیش رو و پشت سر آنان در حرکت است؛ و خداوند مهدی علیه السلام را به پنج هزار فرشته نشاندار یاری می‌دهد.
مهدی به سپاهیانش می‌فرماید:« امشب را عبادت کنید.»
و سپاهیانش تمام شب را در حال رکوع و سجده و تضرع در پیشگاه خدا سپری می‌کنند.
صبح‌هنگام مهدی علیه السلام به یارانش می‌فرماید:« با هم به
نخیله می‌رویم.»
به
مسجد ابراهیم در نخیله می‌رسند. در آن جا امام دو رکعت نماز به جا می‌آورد.
سپاه سفیانی اطراف کوفه را خندق عمیقی کنده‌اند. همه کسانی که در کوفه هستند، از مرحبه و سپاه سفیانی، به سوی سپاه مهدی علیه السلام حمله می‌کنند.
امام علیه السلام به یارانش می‌فرماید:« در مقابل آنان عقب‌نشینی تاکتیکی کنید. این گونه وانمود نمایید که شکست خورده‌اید، سپس به آنان حمله کنید.»
به این ترتیب، هیچ‌یک از آنان از خندق عبور نمی‌کنند.
منابع:
بحارالانوار، ج 52، ص 344 - 343 حدیث 91
مراجعه شود به:
