پیامبر صلی الله علیه و آله روزی در جمع
سلمان،
ابوذر،
مقداد و
ابو ایوب انصاری بر جانشینی
علی علیه السلام تصریح کرد و در پایان سخنش فرمود:« به خداوند شکایت امتم را می کنم که حق برادرم را انکار خواهند کرد و علیه او همدست خواهند شد و به او و فرزندانش ستم خواهند کرد و حق‌شان را خواهند گرفت.»
اصحاب گفتند:« ای رسول خدا، آنچه فرمودید، به‌راستی رخ خواهد داد؟»
پیامبر فرمود:« آری. علی را به خشم می آورند و دلش را از غصه پر می کنند، ولی او صبر پیشه می کند و عاقبت نیز کشته خواهد شد.»
وقتی
فاطمه سلام الله علیها صدای پیامبر خدا را شنید، گریان نزد پدر آمد و گفت:« شنیدم که چیزهایی درباره پسر عمویم، علی، و فرزندانم می‌گفتید.»
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« ای فاطمه، تو نیز مورد ظلم قرار می‌گیری و حق تو را نیز می‌گیرند. تو اولین نفر از خاندانم هستی که به من ملحق می شوی. ای فاطمه، من با آن کس که تو را دوست بدارد، دوست‌ام و با هر کس که با تو بجنگد، در جنگم. تو را امانت به خداوند و
جبرئیل و فرد صالحی از مؤمنین می‌سپرم.»
سلمان پرسید:« ای رسول خدا، فرد صالحی از مؤمنین کیست که دخترت فاطمه را به او می‌سپری؟»
پیامبر فرمود:« علی بن ابی طالب است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 36، ص 264، حدیث 85 ------ کشف الیقین
مراجعه شود به:
