پل خواجو یا
پل شاهی به امر
شاه عباس دوم در سال 1060 هـ.ق بر روی ویرانه های پلی از
دوره تیموری به صورت امروزی آن ساخته شد. این پل در
عصر صفویه یکی از زیباترین پلهای جهان بشمارمی رفت .
در وسط پل ، ساختمانی شامل چند اتاق مزین به نقاشی دارد .واین اتاقها اختصاص به بزرگان و امرائی داشت که به هنگام ایجاد
دریاچه مصنوعی مسابقات
شنا و
قایقرانی را تماشا می کرده اند. پل خواجو به دلیل معماری و تز ئینات
کاشیکاری بر سایر پلهای
زاینده رود برتری دارد.
هدف شاه عباس دوم از احداث این پل ارتباط دو قسمت محله خواجو و
دروازه حسن آباد به
تخت فولاد و راه شیراز بود .بنابراین به
پل حسن آباد و
پل شیراز معروفیت پیدا کرد. این پل با طول 133متر و عرض 12متر ،همراه با تزئینات کاشیکاری فراوان از آثار بسیار ممتاز
اصفهان می‌باشد بطوریکه کلیه
سیاحان و
جهانگردانی که در دوره های مختلف به اصفهان آمده اند. زیبائیهای پل خواجو را وصف کرده وآنرا در زمره شاهکارهای مسلم
معماری ایرانی ،
اسلامی به شمار آورده اند.
نشانی : انتهای جنوبی خیابان چهار باغ خواجو
