پل جوئی با عرض کم وطول 147 متر بعد از
پل فردوسی قرار دارد .این پل به دستور
شاه عباس اول در سال 1065 هـ.ق به منظور ارتباط باغهای سلطنتی درساحل شمالی وجنوبی رودخانه
زاینده رود بنا گردید .
برج شش گوشه وسط پل با چشمه های آب جاری فرح بخش حال امیران ، اشراف ، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرف یاب می شدند . این پل را به زبان محلی پل جوئی می خوانند . وجه تسمیه آن به مناسبت جوی کوچک و ظریفی از
سنگ پارسی بود که در عصر
صفویه بر روی پل جاری بود و آب را از سمتی به سمت دیگر پل می رسانید .
در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت
دریاچه ای در می آمد به همین لحاظ به آن
پل دریاچه نیز میگفتند . نام دیگر آن
پل سعادت آباد می باشد.
نشانی : خیابان کمال اسماعیل
