پایان کار مرداویج زیاری

گفته شده است که
فرجام کار او که به سبب ناخرسندی در یکی از جشنهای ایران باستان «سده» به سبب نارضایتی از برگزاری آن روی داد موجب شد تا جبار زیاری آن را دستاویز و بهانه تحقیر غلامان ترک و بستن زین و لگام اسب به سیصد غلام ترک و کشاندنشان به طویله، تجربه خوبی برای این دسته از زورگویان و مستبدان تاریخ شد.

مرداویج که پس از این اقدام به حمام رفته بود، توسط غلامان ترک که دیگر نمی‏توانستند این همه تحقیر را تحمل کنند، از جمله؛ توزون و بجکم که بعدها در دستگاه خلافت مشعول کار شدند، مهر پایان بر جباریت این امیر زیاری زدند. «ربیع الثانی 323 ق / مارس 935 م».