مردی از
انصار نزد
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفت و گفت:«ای رسول خدا! من طاقت دوری شما را ندارم. گاهی همین که به خانه می‌رسم، به یاد شما می افتم، و خانه و خانواده را رها می‌کنم و به سوی شما می آیم تا چشمم دوباره به جمال شما روشن شود. اکنون در این فکرم که در روز
قیامت وقتی شما در
بهشت به بالاترین مقام ها می رسید، من چگونه به شما دست یابم.»
پس از این سخنان، آیه 69 سوره نسا بر پیامبر فرود آمد:«
و من یطع الله و الرسول فأولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حسن اولئک رفیقا»
(آنان که از خدا و رسول او پیروی می کنند (در روز قیامت) با کسانی هستند که خداوند به آنها نعمت بخشیده است: پیامبران (انبیاء) و راستان (صدیقان) و شهدا و نیکوکاران (صالحان)، که رفیقان و همنشینانی نیکو هستند.)
رسول خدا آن مرد را فرا خواند و این آیه را برایش خواند و به او بشارت (همراهی با خود در بهشت) داد.
منابع:
بحارالانوار، ج17، ص14 --- مجالس (شیخ طوسی)
مراجعه شود به:
آثار ولایت امام علی علیه السلام ـ همراهی با پیامبر در بهشت
نقش امام علی علیه السلام در زندگی مشترک بهشتیان
اشتیاق بهشت به امام علی علیه السلام
اشتیاق بهشت به دوستان امام علی علیه السلام
سفارش پیامبر اکرم به امام علی علیه السلام
حوریه بهشتی
دوستی با امام علی علیه السلام شرط ورود به بهشت
تسبیح و تکبیر جام بهشتی در دست علی علیه السلام
امام علی علیه السلام در روز قیامت
امام علی علیه السلام در روز قیامت بر فراز منبر
درخواست پیامبر اکرم از خدا برای امام علی علیه السلام
درشهر بهشت
کلیدهای بهشت و جهنم در دست امام علی علیه السلام
شرایط ورود به بهشت
شرط ورود به بهشت
ستاره صبحگاهی بهشت
صدای « یا علی » از کوبه در بهشت
منزل حضرت روبروی منزل پیامبر در بهشت
هم خانه با پیامبر در بهشت
همراه پیامبر در بهشت
ورود دوستدار امام علی علیه السلام به بهشت
