در تعدادی از احادیث برای حضرت مهدی علیه السلام وزیری معرفی شده است.
از جمله، امام باقر علیه السلام فرموده است:« سفیانی سپاهی به مدینه اعزام می کند. سپاه سفیانی در
مدینه ، مردی را می کشد و مهدی علیه السلام و منصور از آن جا فرار می کنند. مهدی علیه السلام وارد مکه میشود، میان رکن و مقام، نماز می گزارد و قیام می کند، در حالی که وزیرش همراه اوست.»
شاید مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام همان منصور باشد که در آغاز حدیث از او نام برده شد.
امام باقر در حدیث دیگری، منصور را فرماندهی فرشتگانی دانسته است که از آسمان برای یاری امام حسین علیه السلام فرود آمد.
ابو حمزه ثمالی نیز از امام باقر علیه السلام روایت کرده:«هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام پرچم خود را در نجف به اهتزاز در آورد، سیزده هزار و سیصد و سیزده فرشته بر آن فرود می آیند که از آن جمله آن ها چهار هزار فرشته ای است که برای یاری امام حسین علیه السلام علیه السلام فرود آمده بودند اما اجازه نبرد به آنان داده نشده بود. فرمانده آنها فرشته ای است که منصور نامیده میشود.»
بنابراین، شاید بتوان نتیجه گرفت که مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام فرشتهای است که همواره همراه امام است.
منابع:
بحارالانوار، ج 52 ،ص 223 - ص 326 حدیث 42 - ص 352 حدیث 107
بحار الانوار 52 / 223 حدیث 87
بحار الانوار 52 / 329 حدیث 48