پس از اینکه
علی علیه السلام آیات
سوره توبه را که شامل بیزاری از مشرکان بود قرائت کرد و نیز
رسول خدا صلی الله علیه و آله قطعنامه‌ی چهار ماده‌ای خود را به مشرکان ابلاغ فرمود، روند پذیرش اسلام از سوی افراد و قبائل سرعت یافت و به همین جهت قبائل مختلف نمایندگانی را از طرف خود روانه مرکز اسلام،
مدینه، کردند و هر کدام با رسول خدا مذاکراتی انجام دادند.
در برخی از نقل‌ها تعداد این هیئت‌های نمایندگی تا 72 قبیله ذکر شده است. هجوم این هیئت‌های نمایندگی به مدینه نشانگر آن بود که از آغاز سال دهم هجرت دژ و پناهگاه قابل اعتمادی برای مشرکان و دشمنان آیین اسلام باقی نمانده بود.
به این ترتیب هنوز چهار ماه از ابلاغ پیام بیزاری از مشرکان سپری نشده بود که تمام مردم
حجاز زیر پرچم
توحید در آمدند و در سراسر حجاز بتکده و بت و بت پرستی باقی نماند یا دست کم کسی جرأت نداشت در ملأعام از بت پرستی دم بزند.
منابع:
- طبقات کبری ابن سعد، ج2، ص291تا230
مراجعه شود به:
