همچنان که ذکر شد ، ابریشم کالایی بود که مهمترین منبع نقدینگی برای دولت ایران محسوب می شد . از طرفی مهاجرت اجباری سه هزار خانواده ارمنی از جلفا به اصفهان ( 1021 ه . ) ارزش صادرات ابریشم را افزایش داد و این امر برای دولت بسیار مغتنم بود ، تولید سالیانه ابریشم را یک میلیون و 672 هزار پوند گزارش داده اند که 1/3 این تولید به عنوان عوارض شاهی روانه دربار می شد .
1- دوره صفویه دوره بالندگی اقتصاد پولی و تجارت بود .
2- ساخت پلها و کاروانسراها بر سر راههای اصلی ، زیرساختی را پدید آورد که برای بالندگی تجارت بسیار ضروری بود .
3- قرار دادن راهداران در نقاط کلیدی مملکت علاوه بر حصول درآمدهای مفید به صورت عوارض ، سلامت و امنیت راه را برای کاروانهای بازرگانی که از ممالک مجاور وارد می شدند به ارمغان می آورد .
4- سیاست انحصار درباری تجارت ابریشم در زمان شاه عباس اول اگر چه روح تجارت پیشگی بازرگانان ایرانی را کاهش داد اما سرمایه داری دولتی را افزایش داد .
|
|
|
|
