(
ان نشأ تنزل علیهم من السماء آیه فظلت اعناقهم لها خاضعین ) (شعرا: 4)
اگر ما اراده کنیم از آسمان بر آنان آیه ای نازل می گردانیم تا گردن هایشان در برابر آن خاضع گردد.) در احادیث پیشوایان معصوم علیه السلام این آیه به ندای آسمانی تفسیر گردیده است:
امام صادق علیه السلام: (مقصود از آیه گردن های
بنی امیه است و آن نشانه ای که از آسمان فرود می آید صیحه ای است از آسمان به نام (صاحب الامر علیهم السلام)
امام صادق علیه السلام: (هنگامی که ندا را شنیدند، آن گونه بهت و حیرت آنان را فرا می گیرد که گویا بر روی سرهایشان پرنده ای نشسته است.)
امام صادق علیه السلام: اگر صیحه واقع شود گردن دشمنان خدا خاضع می گردد!
منابع:
بحار الانوار 51 / 48 حدیث 10.
بحار الانوار 52 / 285 حدیث 14 -ص 229 - 230 حدیث 95 - ص 284 حدیث 13 - ص 285 حدیث 15 - ص 292 حدیث 40 - ص 322 حدیث 29
بحار الانوار 52 / 304 حدیث 74.
بحار الانوار 52 / 293 حدیث 41
مراجعه شود به:
تدریجی بودن نشانه های ظهور امام مهدی علیه السلام
