امام باقر علیه السلام فرمود:« نام
رسول خدا در صُحُف
ابراهیم علیه السلام « ماحی » (پاک کننده) است و در
تورات موسی علیه السلام « حادّ » (مبارز) و در
انجیل عیسی علیه السلام « احمد » و در قرآن « محمد » است.»
کسی پرسید:« منظور از این اسامی چیست؟»
امام باقر علیه السلام پاسخ داد:« پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم پاک‌کننده‌ی صورت بتان و نابودکننده آیین بت پرستی است؛ او هر معبودی غیر از خداوند را پاک کرده است. منظور از حاد این است که او با هر کسی که با دین خداوند و خداوند مبارزه کند، چه نزدیک باشد یا دور باشد، می‌جنگد. منظور از احمد این است که خداوند او را به نیکوترین وجهی ستوده است. و از آن رو نامش «محمد» است که پروردگار و
فرشتگان و
انبیاء و همه امت‌ها او را می‌ستایند و بر او درود می فرستند.»
احمد، بر وزن افعل، دلالت بر برتری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر دیگر پیامبران دارد: انبیا همگی ستوده (محمود) هستند و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بیش از آنان ستایش شده است.
منابع:
- بحارالانوار، ج16، ص 114-98 --- امالی
مراجعه شود به:
