میدان نقش جهان

میدان نقش جهان به دستور شاه عباس اول صفوی ، قبل از اینکه شهر اصفهان به پایتختی انتخاب شود ، در قرن یازدهم هجری قمری(1021 هجری قمری) به جای میدان کوچکی که از دوران تیموریان با قی مانده بود ساخته شد . این میدان با طول تقریبی 507 متر و عرض 158 متر در چهار گوشه خود ، چهار اثر تاریخی را در خود جای داده ا ست که بزرگترین و با شکوهترین شاهکارهای هنری دوران صفویه می‌باشند. نامهای دیگر این میدان شاه و امام می باشند.

این بناهای چهارگانه در شرق ، مسجد شیخ لطف الله در غرب ، کاخ رفیع عا لی قاپو ، در جنوب ، مسجد پرآوازه جامع عبا سی و در شمال ، سر در با شکوه بازار قیصریه می‌باشند.

دور تا دور میدان را غرفه‌های دو اشکوبه احاطه کرده‌اند. در این غرفه‌ها از آن روزگار تا کنون انواع صنایع دستی و سوغات اصفهان به مسافران و گردشگران عرضه می‌شود.
در دوره‌ شاه عباس و جانشینان او این میدان محلی برای بازی چوگان ، رژه سربازان ، جشن و چراغانی و محل نمایشهای اعیاد و جشنهای مختلف بود. دو ستون سنگی جلو مسجد امام و در قرینه آن روبروی سر در بازار قیصریه ، دروازه‌های چوگان بازی بوده‌اند.