تعریف

مواد نگهدارنده مواد شمیایی طبیعی یا مصنوعی هستند که آنها را به مواد غذایی، رنگ، نمونه های زیست محیطی، مواد دارویی و... اضافه می کنند تا این مواد را از فساد ناشی از رشد میکروبها و یا فساد ناشی از تغییرات شیمیایی محافظت نمایند.

مواد نگهدارنده غذاها، یا به تنهایی مورد استفاده قرار می گیرند و یا همراه با دیگر روش های نگهداری طولانی مدت از مواد غذایی به کار می روند.
مواد نگهدارنده را می توان به دو دسته تقسیم نمود:

1. مواد نگهدارنده ای که خاصیت ضد میکروبی داشته و از رشد حشرات، باکتری و قارچ ها جلوگیری می کنند و آنتی اکسیدان ها که از اکسید شدن اجزای ماده غذایی جلوگیری به عمل می آورند.

3از مواد نگهدارنده دسته دوم می توان نیترات سدیم، نیتریت سدیم، سولفیت ها، دی اکسید گوگرد، سدیم بی سولفات و پتاسیم بی سولفات را نام برد. دیگر انواع مواد نگهدارنده دارای فرمالدئید(معمولاً به صورت محلول)، گلوتارالدئید و اتانول می باشند.
فواید و سالم بودن استفاده از این مواد مصنوعی برای نگهداری طولانی مدت از مواد غذایی، هنوز هم موضوع بحث بسیاری از محققین است.

برخی از روش های نگهداری طولانی مدت از مواد غذایی شامل اضافه نمودن نمک، شکر یا سرکه به ماده غذایی می باشد.

همچنین ببینید

• مواد افزودنی به غذا
• مواد شیرین کننده
• نمک سود کردن