« منذر بن جارود عبدی »، سلیمان، فرستاده امام حسین علیه السلام را به همراه نامه‌اش نزد عبیدالله بن زیاد برد. عبیدالله شب پیش از عزیمت به کوفه، سلیمان را به دار آویخت و سپس رهسپار کوفه شد تا زودتر از امام به این شهر وارد شود.

« بحریّه »، دختر منذر بن جارود و همسر عبیدالله بن زیاد، گمان کرده بود این نقشه‌ی عبیدالله بن زیاد است و سلیمان خود را به دروغ، قاصد امام حسین علیه السلام معرفی ‌می‌کند، و به همین دلیل برای ایمنی از نیرنگ عبیدالله، سلیمان را به نزد او فرستاد.

پدر « منذر بن جارود عبدی » از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. حضرت علی علیه السلام او را به امارت برخی مناطق منصوب کرد، اما عملکرد او در آن جا به گونه ای بود که امام حسین علیه السلام در نامه ای او را مذمت فرمود و پدرش جارود را ستود.

منابع:

• قصه کربلا، ص 83
• تنقیح المقال، ج 3، 248

مراجعه شود به:

• واکنش احنف بن قیس به دعوتنامه امام حسین علیه السلام
• یزید بن مسعود و پاسخ مثبت به دعوت امام حسین علیه السلام
• یزید بن ثبیط و پاسخ مثبت به دعوت امام حسین علیه السلام