حضرت امام رضا علیه السلام پس از اقامت چند روزه خود در
نیشابور، به طرف
طوس حرکت کرد. در نزدیکی‌های ده سرخ، برای خواندن نماز ظهر از کجاوه پیاده شد و فرمود آب بیاورند. خدمتکاران گفتند آب همراه نداریم.
امام با دست مبارکش کمی از خاک زمین را کنار زد و ناگاه چشمه ای پدیدار شد. آن‌گاه خود و همه همراهیانش از آن چشمه وضو گرفتند و از آن سیراب شدند.
آن چشمه تا سالیان دراز باقی ماند.
منابع:
بحارالانوار، ج 49، ص 125، ح 1. از عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 136.
مراجعه شود به:
حضرت رضا علیه السلام در راه خراسان
